شعر وصف حال خودت از زبان شعر

[خط سیاه]

اکنون که بازوان خاک
پیکرت را در آغو*ش گرفته است
کلمه‌های سیاه پوش شعرم
برایت مرثیه‌های دلتنگی سروده‌اند

 

[خط سیاه]

کاش می شد در سایه ی مژگانت
لحظه ای هر چند کم به تماشای دریای خوشرنگ چشمانت می نشستم

 

[Mim.Setoode]

ز روزگار بدین روز گشته ام خرسند
وداع کرده به کلی دیار ومأوی را

 

[خط سیاه]

آخر قصه ی عشق ما را همان اول لو دادند
همان جایی که گفتند : یکی بود … یکی نبود …

 

[خط سیاه]

شیوه چشمت فریب جنگ داشت
ما خطا کردیم و صلح انگاشتیم

 

[نازلــی]

من نوحِ روزگارم! از گریه غرقِ طوفان
کو همدمی؟ که گویم دردِ هزار ساله‌‌...

?هلالی جغتایی

 

[نازلــی]

‏این صبر که من می‌کنم
افشردن جان است .

- ابتهاج​

 

[نازلــی]

تِشنِه‌یِ یِک صُحبَتِ طْولانی‌اَم

 

[نازلــی]

من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم ..
-مولانا

 

[نازلــی]

[ آن جفادیده که بودیم، همانیم هنوز. ]