{دلخوری هایی که به جا ماند}

[Lidiya]

دلگیرم و با هیچکس میل سخن نیست ، الا خودش ...

 

[Lidiya]

سیاهی چشماتو
حتی اون شب تاریکو دلگیر‍‍م نداره!

 

[Lidiya]

تو همین لحظه که دلگیر‍‍م ازت از همیشه به تو وابسته ترم

 

[Lidiya]

هزار تنهایی در من است.
هرکدامشان،
دلگیر‍‍تر

 

[Lidiya]

همیشه که نمی‌شود
حال آدم خوب باشد،
گاهی آنقدر دلگیر‍‍ی
که هیچ لبخندی
دلت را باز نمی‌کند..

 

[Lidiya]

سکوت کسی که دوستش داریم
جنایتی بی سر و صداست …

 

[Lidiya]

شده شب‌ها
به غم سختی، تو درگیر شوی؟

 

[Lidiya]

یاد ایامی که
هر دم یاد ما بودی، بخیر …

 

[Lidiya]

دلخوریهای ریز ریز
بی مِهری‌های بزرگ ‌میاره

 

[Lidiya]

حواسمان نیست که چه راحت با حرفی که در هوا رها میکنیم
چگونه یک نفر را به هم میریزیم!
چند نفر را به جان هم می اندازیم!
چه سرخوردگی یا دلخوری هایی به جای میگذاریم!
چقدر زخم میزنیم...!
حواسمان نیست؛ که ما میگوییم و رد میشویم و میگذاریم به پای رک بودنمان...
اما یکی ممکن است گیر کند!
بین کلمه های ما... بین قضاوتهای ما...
بین برداشت های ما..
دلی که میشکنیم ارزان نیست...