متن | انجمن کافه نویسندگان

[Vida.]

عشق جمال جانان، دریای آتشین است
گر عاشقی، بسوزی، زیرا که راه این است
“عطار”​

 

[Vida.]

نگارا از وصال خود مرا تا کی جدا داری؟​

 

[Vida.]

دُنیآ روُ نِمیدونَم،وَلی مَنْ دوُرِ توُ میگردَم​

 

[Vida.]

مادر بزرگ می گفت: “درست می شود”
و همیشه بعدش نگاه می کرد به آسمان و
می خندید
حتم دارم چیزهایی درباره خدا می دانست
که ما بی خبر بودیم!​

 

[Vida.]

چون خیالت همه شب مونس و دمساز من است
شرم دارم که شکایت کنم از تنهایی خویش​

 

[Vida.]

صبح‌ ها بهترند
وقتی که اول با خدا حرف بزنی …​

 

[Vida.]

به راه این امید پیچ در پیچ
مرا لطف تو می‌باید، دگر هیچ
“وحشی بافقی”​

 

[Vida.]

براى یک شروع تازه با خدا
هرگز دیر نیست​

 

[Vida.]

نمی دانم که دردم را سبب چیست؟
همی دانم که درمانم تویی بس
“اوحدی مراغه ای”​

 

[Vida.]

آنچنان جای گرفتی تو به چشم و دل من
که به خوبان دو عالم نظری نیست مرا …!​