مضمحل

[bahar...]

نه سیگار به کار می‌آید...
نه گریه کفاف می‌دهد!
که دوای درد دلتنگی
مرگ است و مرگ است و مرگ!


"طاهره اباذری هریس"

 

[bahar...]

جدایی چه چیزهایی که از من نگرفت و نبرد
کیلومترها امید
موهایی که شانه کردم
و آن دست‌هایی که فشردمشان...


" ناظم حکمت"

 

[bahar...]

"من" زخم است.
"دوستت دارم" پانسمان،
خونی که می‌چکد...
یعنی مرهم خوبی نبوده ای.


"حمید جدیدی"

 

[bahar...]

هرکس فقط وقتی که تنهاست می‌تواند آن گونه که خود هست باشد.
پس هرکس که تنهایی را دوست نمی‌دارد،
دوستدار آزادی هم نیست،
زیرا فقط در تنهایی آزادیم.


"آرتور شوپنهاور / ترجمه: محمد مبشری"

 

[bahar...]

قلبی که کنج سینه‌ی من می‌زند تویی
من با غمِ تو از خود تو آشناترم


"اصغر معاذی"

 

[bahar...]

سنگم
سنگِ سنگ
بی‌کم و کاست
و چنان در آغو*ش فشرده‌ام خود را
که رهایی را
گریزی جز شکافتن نیست


"منوچهر آتشی"

 

[bahar...]

‏پس از این
‏هر نور لطیفی که مرا لم*س کند
‏تو خواهی بود


"سیروس آتابای"

 

[bahar...]

هیچ گاه
نفهمیده‌ام
دوست داشتن چرا این همه
غم انگیز است؟
هیچ گاه
نمی‌فهمم
چرا می‌گویند
آدم‌ها با قلب هایشان عاشق می‌شوند
وقتی که من
همیشه عشق را
درگلویم احساس می‌کنم؟

"هستی دارایی"

 

[bahar...]

داغ جانسوز من از خنده‌ی خونین پیداست
ای بسا خنده که از گریه غم انگیزتر است


"رهی معیری"

 

[bahar...]

کاش نبضت را می‌گرفتم
و منتشر می‌کردم
تا دنیا به حال طبیعی‌اش برگردد


"شمس لنگرودی"