چقدر نوشته های اینجا بلند گریه می کنند
انگار تقصیر هم ندارند
انگار زیاد منتظر ماندند ، و شاید حدیث بی قراریست و یا
عاشقانه هایی که نوشتن ندارد
و من
هنوز رویا می بافم
رویا هایی هست که هرگز تعبیر نمی شوند
اما همیشه شیرین اند
مثل رویــــای داشتن تـــــــو
سبد قلبم را پر خواهم کرد از عطر تنــت ،
تا که یادم باشد روزی اینجا بودی
نزدیک تر از من به خودم