همیشه حرف هایی نا گفتنی می ماند
و هراس ته قلب دوباره شکوفه می دهد
اما زمزمه های درون وجود هیچ گاه
خاموش نمی شوند
و آتش جاودانه ی احساس
تا ابد زبانه می کشد
در خلوت كوچه هایم باد می آید
اینجا من هستم
دلم تنگ نیست تنها منتظر بـــارانـم
تا قطره هایش بهانه ایی باشند
برای نم ناك بودن لحظه هایم
و اثباتی
بر بی گناهی چشمانم