دلنوشته ♥ دلنـوشـتـه هـای ♥مــحـمـد مـرکــبـیـآن♥

[Diako]

امــا برای مــن

هــــــرشب ِ بــی تــو

یلداســـــت ..

منــی کـه

زیــر حافــــظ ِ چشمانــت

یـادت را

دانــه دانــه می کنـــم . .

 

[Diako]

هـمـه مـن را با خـود مـی بُردند

مـن

تنهــایی را بــا خــودم

 

[Diako]

همیشـه کـه نه

گاهـی آدمـی

دلش بـرای فاصله ها هم تنگ می شود

فاصــله ی چشـم ها تا ل*ب

فاصله ی خنـده تا خنـده ای دیگر

و هـر فاصلـه ای که شبیـه ِ دلتنگـی

حـس ِ نیست شـدن چیـزی را می دهـد که هنـوز هست ..

 

[Diako]

شعـری از شانه ات

بـه تنهـایـی ام کـوبیـده ام

نبـاشـی هم

گریـه ام بـر پیراهنـت مـی چکـد ..

 

[Diako]

خـوابــم نمـــی بَــرد

بـر جــای خـالـی ِ خـوابیــدنـم بــا تــو ..

 

[Diako]

صدای قـدم زدنِ مَــرد

هر از گـاهی

میـانِ من وُ موسیـقی وُ تــو

فـاصله می انـداخت

سَرم بر پاهـای تو بـود

و چشمانـم

تـلفن را تجسـم می کـرد

وقتـی تـو

ناگهـان، یـادم می کنی.

 

[Diako]

یک بار

سوی تو دویدم

دوستت داشتم

یک بار

از تو دُور شدم

دوستت دارم ..


دوستت داشتم وُ دارم

که حالا

به جای اتاق مان

بر سنگ های یخ زده ی ایستگاه نشسته ام

و به جای شانه ات

نقشِ نیمی از صورتم

بر گوشه ی چمدان افتاده است.

 

[Diako]

کـاش مـی شـد وطــن را

بــه دوش گــرفت

و پهــنِ خیـابـانی کــرد

کــه تــو در آن

خـانــه داری ..

 

[Diako]

چیز زیادی از خانه نمانده بود اما همان خُرده های کوچک را از زمین برداشتم. چیز زیادی از رفیقم نمانده بود .. هرآنچه بود .. برداشتم..

از شعر، چیز زیادی نمانده بود، از دوست داشتنم، از دوست داشتنی بودنم که دیگر کسی دوستم نداشت.. از من پیش ِ کسی چیزِ زیادی نمانده بود.

از هرچیزی تنها ذره های کوچکی مانده بود

که از زمین،

از دیوار،

از روی میز،

از میانِ ورق ها برداشتم.

حالا تمام آنچه روزی در جهانی جا نمی شد، در جیب های من است.

|باز هم دلم می خواد از همه چیز بزنم بیرون |

 

[Diako]

زیبــا بــودی وُ مــن

دستِ دنیا را

رهـــا کردم ..