با خواندن و نوشتن رشد کنید,به آینده متفاوتی فکر کنید که بیشتر از حالا با خواندن و نوشتن می‌گذرد.در کوچه پس کوچه‌های هفت شهر نوشتن با کافه نویسندگان باشید
عبور ژنرال واشینگتن از رود دلاویر (Washington Crossing the Delaware)
هنرمند: امانوئل لوتز
سال: 1851
این اثر یکی از مهم ترین وقایع جنگ استقلال آمریکا را به تصویر می کشد که تقریبا 75 سال پس از جنگ نقاشی شد. این شاهکار هنری در دونسخه کشیده شد که اولین نسخه ی آن در طی بمباران های جنگ جهانی دوم از بین رفت اما نسخه ی دوم آن به نیویورک منتقل شد و اکنون در یکی از موزه های این شهر نگهداری می شود. لوتز مدتی را در ایالات متحده گذرانده بود و این اثر را با این امید ترسیم کرد که الهام بخش انقلابیون اروپایی باشد.
وینسنت ون گوگ بخاطر بریدن گوش خود مشهور است. ون گوگ در سال 1888 به جنوب فرانسه کوچ کرده بود و دچار ناراحتی روحی شدید و افسردگی شده بود. این هنرمند که با کابوس های هذیان آلودی دست و پنجه نرم می کرد، گوش خود را برید، در روزنامه پیچیده و گفته می شود که آن را به یک روسپی محلی داد تا از آن نگهداری کند. این پرتره، ونگوک را با گوش بریده اش نشان می دهد که سمت راست سر خود را با پارچه پوشانیده است. در حقیقت این بخشی از گوش چپ ون گوگ بود که بریده شد و ناهماهنگی در نقاشی، ناشی از بازتاب معکوسی بود که هنرمند هنگام نگاه کردن به آینه درک می کرد.
“گرنیکا” کاری از پابلو پیکاسو است که خشم، رنج و آشوب مردم را در طی بمباران هولناکی که آلمان ها در سال 1937 بر شهر کوچک باسک وارد کردند، به نمایش می گذارد. این نقاشی نماد صلح است و یکی از عالی ترین نقاشی های ضد جنگ جهان بشمار می آید. پیکاسو تا زمان جمهوری شدن این کشور صراحتاً نمایش آثار خود را در اسپانیا ممنوع کرد. این در حالیست که سرزمین مادری او هرگز این تقاضا را برآورده نکرد و این نقاشی در سال 1981 و شش سال پس از مرگ دیکتاتور فرانسیسکو فرانکو به نمایش گذاشته شد.
شاهکار اکسپرسیونیستی ادوارد مونک هنرمند نروژی که به طور عام به عنوان “جیغ” شناخته می شود، اغلب به عنوان پاسخی به فشارهای بیش از حد زندگی مدرن تفسیر می شود. این تصویر که در اصل “فریاد طبیعت” نامیده می شد، با نیت کاملاً متفاوتی ایجاد شد. خود مونک در مورد به تصویر کشیدن این اثر می گوید: “یک روز عصر در مسیری قدم می زدم. احساس خستگی و بیماری کردم. ایستادم و به آسمان نگاه کردم. خورشید در حال غروب بود و ابرها به سرخی می زدند. فریادی را که از میان طبیعت عبور می کرد، احساس کردم. به نظرم رسید که فریاد را شنیدم. من این تصویر را ترسیم کردم و ابرها را مانند خون نقاشی کردم. رنگ ها در این نقاشی جیغ می زنند.” این نقاشی نمادین در سال 1994 از گالری ملی اوسلو به سرقت رفت. مجرم دستگیر شد و نقاشی چند ماه بعد برگردانده شد. نقاشی جیغ از جمله آثار مشهوری ست که بارها در معرض ربوده شدن و دزدی قرار گرفته است.
زن مرموز به تصویر کشیده شده توسط لئوناردو، قرن هاست که توجه بینندگان بسیاری را به خود جلب کرده است. فرضیه های بی شماری در مورد هویت این زن و توضیح لبخند مرموز او ارائه شده است. این نقاشی یکی از نوآوری ها در زمینه ی هنر بشمار می آید.
تولوز-لوترک از خانواده ای ثروتمند و اشرافی فرانسه بود. این هنرمند به یک اختلال ژنتیکی مبتلا بود که بر رشد استخوان های او تأثیر گذاشت. او با عصا راه می رفت و قدش تنها یک متر و پنجاه سانت بود. او به دلیل ظاهر جسمانی خود مسخره می شد و قادر به انجام بسیاری از فعالیت های عادی نبود. وی در اثر “در مولن روژ” دنیایی را به تصویر می کشد که در آن احساس آرامش می کرد. در این شاهکار هنری سه مرد و دو زن به تصویر کشیده شده اند که دور یک میز نشسته اند و خودنگاره‌ای از لوترک در کنار پسر عمویش گابریل نیز در پس زمینه آن دیده می شود.
اثر فوق در ابتدا در سال 2002 روی دیواری در شهر لندن پدیدار شد و از همان زمان جرء یکی از آثار محبوب این شهر قرار گرفت. چندین نقاشی دیگر که به این هنرمند دست نیافتنی نسبت داده شد، در سالهای بعد در اطراف لندن ظاهر شد. در سال 2018 یک فرد ناشناس این اثر را به مبلغ یک میلیون و ۱۸۰ هزار یورو خرید اما درست پس از به صدا درآمدن صدای چکش خرید، نیمی از اثر با کاغذ خردکن از بین رفت و تنها بادبادک قرمز رنگ روی زمینه سفید تابلو باقی ماند. به این ترتیب به نظر می رسید که دختربچه، بادبادک را در هوا رها کرده است. در حقیقت بنکسی با این ابتکار قصد داشت کالایی شدن هنر را محکوم کند.
این نقاشی از مشهورترین آثار فریدا کالو است که در اکثر روزهای زندگی خود زجر کشید و این زجرها را در اکثر نقاشی های وی می توان دید. آثار کالو با شمایل عمیقاً شخصی تزئین شده است و به زندگی پر از درد و رنج جسمی و عاطفی او اشاره می کند. “دو فریدا” هنرمند را قبل و بعد از جدایی دردناک وی از همسرش “دیه گو ریورا” به تصویر می کشد. در سمت چپ فریدا با لباس سفید یکدست دیده می شود (که احتمالا لباس عروسی اش است) و در سمت راست فریدا در لباس بومی مکزیک دیده می شود که دست در دست یکدیگر دارند.
در این نقاشی زیبا که از معروف ترین آثار سالوادور دالی بشمار می آید، ساعت هایی دیده می شود که در حال ذوب شدن می باشند و باعث می شود که بیننده در مورد نحوه ی گذراندن وقت خود بیشتر تامل کند. برخی معتقدند که این نقاشی از نظریه ی نسبیت انیسشتین الهام گرفته است. این نقاشی که با نام هایی همچون “ساعت های نرم یا ذوب شده” نیز شناخته می شود، در موزه هنر مدرن شهر نیویورک به نمایش گذاشته شده است و با زیر پا گذاشتن منطق و واقعیت، یک حالت رویایی و توهم زا برمی انگیزد.
