تو سریال "good fight" یه دیالوگ جالبی بود که میگفت: اگه میخوای بدونی که یه نفر رو برای زندگیت دوست داری، چشمات رو ببند و تصور کن بعد از ظهر خسته از راه میرسی و ماشین رو داری پارک میکنی و میفهمی که اون تو خونه منتظرته، اگه این فکر خوشحالت میکنه اون آدمِ زندگیِ توئه.
تو کتاب تنهایی پرهیاهو یه جمله قشنگ هست که میگه: کسانی که شما را دوست دارند، اگر هزار دلیل برای رفتن داشته باشند ترکتان نخواهند کرد، آنها یک دلیل برای ماندن خواهند یافت، همینقدر واقعی.
کاش میشد همیشه بودش
تو هر لحظه
تو هر ثانیه
اراده میشد پیشش می بودی
اوکیه ها قبول دارم باید سختی هم متحمل شد اما
گاهی وقتی ۱ ثانیه ازش بی خبرم
انگار میمیرم
تو همونی هستی که میتونم کنارش خودم باشم همونی که وقتی از تموم دنیا و آدماش خسته شدم بهش پناه ببرم و تا اخر عمرم تو آغوشت باشم چون میدونم همیشه برای من بین دستات یه جایی هست. همونی که اصلا ترس از دادنش رو ندارم چون قرار نیست هیچوقت ترکم کنه، چون مثل عضوی از بدنم هستی که تا اخرش باهامه و بدون اون زندگی کردن هم برام امکان پذیر نیست.
چقدر دلش میخواست فریاد بکشد و خشم خود را بیرون بریزد اما فقط به آرامی گریست، در آن دقایق تلخ گریه تنها وسیله ای بود که روح نا آرامش را تسکین می داد.
-نسرین ثامنی
دلتنگی، قویترین، واقعیترین، و زیباترین حس دنیاست. خوشبختترین آدمها کسانی هستند که کسی را در زندگی و جایی در قلبشان دارند، برای دلتنگ شدن. هربار که قلبم در سینه میلرزد، هربار که عطش دیدار دوباره تو نفسگیرتر از روزهای قبل میشود، هربار که مس*ت لحظههای با تو هستم، فکر میکنم که چقدر خوشبختم …:))))