نام اثر: مهجورِ مغموم
سرشناسه: نرگس غلامی
موضوع: دلنوشته، متون ادبی.
ژانر: درام.
تعداد پارت/صفحه: مشخص نیست.
سال نشر: یک هزار و چهارصد و دو - 1402
منتشر شده در: انجمن کافه نویسندگان - تالار ادبیات - بخش تایپ دلنوشته.
دیباچه:
پیچکِ پژمرده‌ی غم، قلبش را در آغو*ش کشیده است. نگاهش همچو آینه‌ای شکسته شده که در هر تکه‌اش، انعکاس اندوه به رخ کشیده می‌شود. در گلویش سدی‌ست که قطره‌های اشک، پریشان‌خاطر در آن به این طرف و آن طرف می‌روند تا بلکه سد گلوی او را شکسته و خود را به سکوی مژگانش برسانند؛ و او، سرو بلند قامت گذشته، حالا شده است بید مجنونی که در مسیر طوفان آلام بی‌انتهای زندگانی قرار گرفته.
در غوغای بی بدیل ذهنش اما، پرسشی پررنگ خودنمایی می‌کند و هر روز و هر ثانیه، چشم ذهن او را به خود خیره می‌کند که "آیا روزی او را در آغو*ش خواهم گرفت؟"
توجه: همه‌ی متن‌ها بر اساس ژانر درام نوشته شده‌اند اما پیوسته به یکدیگر نیستند.
سرشناسه: نرگس غلامی
موضوع: دلنوشته، متون ادبی.
ژانر: درام.
تعداد پارت/صفحه: مشخص نیست.
سال نشر: یک هزار و چهارصد و دو - 1402
منتشر شده در: انجمن کافه نویسندگان - تالار ادبیات - بخش تایپ دلنوشته.
دیباچه:
پیچکِ پژمرده‌ی غم، قلبش را در آغو*ش کشیده است. نگاهش همچو آینه‌ای شکسته شده که در هر تکه‌اش، انعکاس اندوه به رخ کشیده می‌شود. در گلویش سدی‌ست که قطره‌های اشک، پریشان‌خاطر در آن به این طرف و آن طرف می‌روند تا بلکه سد گلوی او را شکسته و خود را به سکوی مژگانش برسانند؛ و او، سرو بلند قامت گذشته، حالا شده است بید مجنونی که در مسیر طوفان آلام بی‌انتهای زندگانی قرار گرفته.
در غوغای بی بدیل ذهنش اما، پرسشی پررنگ خودنمایی می‌کند و هر روز و هر ثانیه، چشم ذهن او را به خود خیره می‌کند که "آیا روزی او را در آغو*ش خواهم گرفت؟"
توجه: همه‌ی متن‌ها بر اساس ژانر درام نوشته شده‌اند اما پیوسته به یکدیگر نیستند.
آخرین ویرایش:
