نقد دلنوشته دختری از جنس بهار
عنوان
عنوان اثر می‌بایست دارای مضمون کلی از اثر باشد به گونه‌ای که خواننده با خواندن نام حتی بتواند به ژانر پی ببرد.
دلنوشته دختری از جنس بهار مفهوم را رسانده ولی در رسانیدن ژانر ضعیف عمل کرده است.
شخصی که برای بار نخست عنوان این دلنوشته را بخواند گمان می‌کند با اثری شاد روبرو خواهد شد، در صورتی که ژانر این دلنوشته تلفیقی از اجتماعی تراژدی و فانتزی است.
عنوان اثر باید نه زیاد بلند و نه کوتاه باشد به گونه‌ای که با طولانی بودن آن مخاطب نام را فراموش نکند و یا جذابیتی برای او نداشته باشد.
عنوان این اثر حد نصاب را رعایت کرده است.
عنوان نباید کلیشه‌ای باشد، نام این اثر کلیشه‌ای نیست.
مقدمه
مقدمه اثر دومین چیزی است که مخاطب با آن برخورد می‌کند، پس باید مقدمه مضمون اثر را در خود جای داده باشد و نمای کلی از اثر را برساند.
در مقدمه این اثر مفهوم کلی راجع به دختری که در میان مردم و جهانی سیاه دختری بهاری می‌باشد اجرا شده است.
حد قانونی یک مقدمه بین ۳ تا ۵ پارت می‌باشد که در این اثر رعایت شده است.
در مقدمه استفاده از نام اثر پوئنی بسیار مثبت محسوب می‌شود.
ژانر اثر فانتزی و اجتماعی ثبت شده اما پیشنهاد می‌شود ژانر تراژدی را نیز به آن اضافه کنید.
جلد
جلد اثر می‌بایست طبق ژانر و محتوا عمل کند به گونه‌ای که در صورت تراژدی بودن از رنگ های تیره و در صورت فانتزی بودن از رنگ‌های شاد بهره گرفته شود.
جلد اثر همگام با نوشته‌های درون اثر می‌باشد و با هم کاملاً مرتبط هستند.
کمیت، کیفیت و کاربرد آرایه‌های ادبی
استفاده از آرایه‌های تلمیح، تشبیه، تضاد، مجاز، استعاره و... باید به طور متعادل در اثر مشهود باشد.
در اثر دختری از جنس بهار از استفاده یکسان و کلی از آرایه‌های ادبی به ندرت دیده می‌شود.
آرایه‌ها نقش بسیار موثری در زیبایی اثر دارند لذا توصیه می‌شود در اثر خود استفاده از آرایه‌های ادبی را فزون بخشید.
تکرار برخی کلمات همچون (بود) در برخی پارت‌ها بسیار تکرار شده است و جذابیت دلنوشته را کاهش داده، پیشنهاد می‌شود سازه کلی اثر را با استفاده از کلمات جدید و به روزتر سامان ببخشید.
محتوا
محتوای کلی اثر می‌بایست با هم ارتباط داشته باشد. در این اثر تمامی پارت‌ها از یک ژانر طبیعت کرده و ارتباط خود را به نحو احسنت با هم حفظ می‌کردند.
اندازه هر پارت
اندازه هر پارت باید تعادل داشته باشد به گونه‌ای که نه زیاد طولانی و نه کوتاه و بی‌روح باشد.
در این اثر اندازه پارت‌ها تعادل داشت و به جذب مخاطب دامن می‌زد.
علائم نگارشی
تمامی علائم نگارشی رعایت شده بود.
از نیم فاصله در اثر استفاده نشده بود.
زاویه دید
زاویه دید در اثر باید به صورت فهم برای عموم باشد به گونه‌ای که حتی در تغییر یعنی (از اول شخص به دوم شخص و... ) مخاطب را دچار ابهام، پیچیدگی و دوگانگی نکند.
زاویه دید در این اثر به طور یکسان و اول شخص بود.
