مشاوره مشاوره ارتقای قلم

[سُرمه.]

بله حتما
فقط بی‌زحمت برام چندتا پارت اولیه شروع رمانتم بفرست، چون مشکل خاصی نداری‌، فقط یه سری کلیشه‌ها و همون چیزی که گفتم باید رعایت بشه گویا، شخصیت پردازیم میگم خدمتت.

توضیح بده بی‌زحمت

 

[سُرمه.]

شخصیت‌پردازی یعنی یکی از مهم‌ترین نکات تو شکل‌گیری اعضای تشکیل‌دهنده رمان، چون تا شخصیتی خلق نشه داستان حرکتی نمی‌کنه طبیعتا و این نکته طلایی که شخصیت‌هایی که خوب بهشون پرداخته شده و با جزییات کافی خلق شدن می‌تونن یه رمان کلیشه رو هم نجات بدند، وجود داره. حالا ما چطوری می‌تونیم شخصیت خوبی خلق کنیم؟ درواقع اینجا شخصیت خوب یعنی شخصیتی که به میزان دخالتش در داستان و اهمیتش در روند داستان و ایده کلی، بهش جزییات داده بشه، نه اینکه صرفا آدمی با اصطلاحا ذات خوب باشه.

 

[سُرمه.]

شخصیت‌پردازی یعنی یکی از مهم‌ترین نکات تو شکل‌گیری اعضای تشکیل‌دهنده رمان، چون تا شخصیتی خلق نشه داستان حرکتی نمی‌کنه طبیعتا و این نکته طلایی که شخصیت‌هایی که خوب بهشون پرداخته شده و با جزییات کافی خلق شدن می‌تونن یه رمان کلیشه رو هم نجات بدند، وجود داره. حالا ما چطوری می‌تونیم شخصیت خوبی خلق کنیم؟ درواقع اینجا شخصیت خوب یعنی شخصیتی که به میزان دخالتش در داستان و اهمیتش در روند داستان و ایده کلی، بهش جزییات داده بشه، نه اینکه صرفا آدمی با اصطلاحا ذات خوب باشه.

حالا که فهمیدی شخصیت چقدر اساسیه در ایجاد یک داستان، سوال اصلی پیش میاد که خلق کردن شخصیت چطوریه؟
قبلش باید بفهمیم چند نوع شخصیت داریم!

من برای سخت نکردن کارت به سه دسته تقسیمشون می‌کنم:
شخصیت اصلی/ شخصیت مکمل/ شخصیت فرعی!
حالا، شخصیت‌ها می‌تونن مثبت یا منفی باشند: یعنی در روند داستان نقش خوب یا نقش بدی داشته باشن. معمولا توی فیلمنامه‌های فانتزی رده سنی کودک، این شخصیت‌های مثبت و منفی بیشتر خودشونو نشون میدن اما توی یه رمان با تم روزمره و رئال هم شخصیت‌ها ممکنه نقش خوب یا بد ایفا کنن، گرچه نقش اونا اونطوری مستقیم به مخاطب نشون داده نمیشه.
خب، سه تا دسته‌بندی اوردم، به زبون ساده شخصیت اصلی کسیه که داستان اصلی بدون اون کلا تعریف نمیشه، یعنی برای روایت داستان ( یعنی حتا اگه اول داستان وارد نشه، در ادامه‌ی داستان و برای رسیدن به ایده اصلی داستان حتما وارد میشه) حتما بهش نیاز داریم.
شخصیت مکمل (اسامی مختلفی داره) همون شخصیت اصلیه ولی در اولویت دوم! یعنی اینکه بدون اونم میشه داستانو تعریف کرد اما بالاخره داستان ناقص می‌مونه، برات مثال بزنم مثلا توی سری فیلم‌های ارباب حلقه‌ها، شخصیت اصلی درواقع فرودو بگینز بود که ماموریت مهمی داشت و داستان روی اون می‌چرخید اما یه دوستی داشت به اسم سم وایز که توی جلو بردن داستان خیلی کمکش کرد، پس بااینکه نقش اول داستان نبود اما نقشی رو ایفا کرد که در ادامه داستان و کامل شدن داستان اهمیت زیادی داشت، این مدل شخصیت‌ها مهمن و اگه نباشن مزه داستان از بین میره و یه جاهایی شاید اصلا داستان تکمیل نشه اما دقت کن اهمیتشون به اندازه شخصیت اصلی نیست.
و شخصیت فرعی، صرفا یک مجسمه برای تزیین داستان! یعنی نه نقشش کلیدیه مثل شخصیت اصلی، نه نقشش دارای اهمیته مثل شخصیت مکمل، نه اصلا نقش زیادی ایفا می‌کنه، بلکه صرفا برای اینکه فضای اون داستان محدود نشه به چندتا شخصیت و به واقعیت نزدیک‌تر بشه و حس و حالی رو منتقل کنه به وجود میاد.

 

[سُرمه.]

الان باید بریم سراغ جواب سوال < شخصیت چجوری خلق میشه؟ > ؟! البته که نه!
حالا که میزان ایفای نقش هر فردی رو در داستانت مشخص کردی، باید ببینی چقدر به هرکدوم بپردازی‌، یعنی به نظرت آیا درسته به یه شخصیت فرعی اندازه‌ی یه شخصیت اصلی جزییات و زندگی ببخشی؟ البته که نه. اینجا یه چیزی میاد وسط به اسم:
شخصیت‌های چند بعدی و دو بعدی!
یعنی چی؟ یعنی اینکه چه میزان لازمه که این شخصیت‌ها به دنیای واقعی نزدیک باشن، چه مقدار باید سرشون وقت گذاشت، این رو چی تعیین می‌کنه؟ آفرین میزان نقش.
شخصیت اصلی جزو شخصیت‌های چند بعدیه، از هر لحاظ باید بهش پرداخته بشه، از قیافش تا بند کفشش، از خاطرات کودکیش تا عشق زمان پیریش، از شغل پدر مادرش تا پنهانی ترین آرزوهاش! اینطوریه که ما می‌فهمیم باید وقت و خلاقیتمون رو در اولویتِ کدوم شخصیت‌ها قرار بدیم. تا اینجا متوجه شدی؟
@SEL V A
و اینکه بهم بگو انیمه‌/ انیمیشن می‌بینی؟( می‌خوام برات مثال بزنم تا بهتر متوجه بشی)

 

[سُرمه.]

الان باید بریم سراغ جواب سوال < شخصیت چجوری خلق میشه؟ > ؟! البته که نه!
حالا که میزان ایفای نقش هر فردی رو در داستانت مشخص کردی، باید ببینی چقدر به هرکدوم بپردازی‌، یعنی به نظرت آیا درسته به یه شخصیت فرعی اندازه‌ی یه شخصیت اصلی جزییات و زندگی ببخشی؟ البته که نه. اینجا یه چیزی میاد وسط به اسم:
شخصیت‌های چند بعدی و دو بعدی!
یعنی چی؟ یعنی اینکه چه میزان لازمه که این شخصیت‌ها به دنیای واقعی نزدیک باشن، چه مقدار باید سرشون وقت گذاشت، این رو چی تعیین می‌کنه؟ آفرین میزان نقش.
شخصیت اصلی جزو شخصیت‌های چند بعدیه، از هر لحاظ باید بهش پرداخته بشه، از قیافش تا بند کفشش، از خاطرات کودکیش تا عشق زمان پیریش، از شغل پدر مادرش تا پنهانی ترین آرزوهاش! اینطوریه که ما می‌فهمیم باید وقت و خلاقیتمون رو در اولویتِ کدوم شخصیت‌ها قرار بدیم. تا اینجا متوجه شدی؟
@SEL V A
و اینکه بهم بگو انیمه‌/ انیمیشن می‌بینی؟( می‌خوام برات مثال بزنم تا بهتر متوجه بشی)

البته مطمعنا همیشه هم یه شخصیت صرفا دو بعدی یا کاملا چند بعدی نیست، مثل شخصیت مکمل که از لحاظی بهش پرداخته شده و از لحاظی زیاد بهش پرداخته نمیشه، اینم به میزان اهمیت هر شخصیت برمی‌گرده دوباره.

 

[SEL V A]

بله حتما
فقط بی‌زحمت برام چندتا پارت اولیه شروع رمانتم بفرست، چون مشکل خاصی نداری‌، فقط یه سری کلیشه‌ها و همون چیزی که گفتم باید رعایت بشه گویا، شخصیت پردازیم میگم خدمتت.

حقیقتا هنوز ادامه‌ش رو ننوشتم چون می‌خواستم اول دو پارت اول رو ویرایش کنم بعد.

 

[SEL V A]

الان باید بریم سراغ جواب سوال < شخصیت چجوری خلق میشه؟ > ؟! البته که نه!
حالا که میزان ایفای نقش هر فردی رو در داستانت مشخص کردی، باید ببینی چقدر به هرکدوم بپردازی‌، یعنی به نظرت آیا درسته به یه شخصیت فرعی اندازه‌ی یه شخصیت اصلی جزییات و زندگی ببخشی؟ البته که نه. اینجا یه چیزی میاد وسط به اسم:
شخصیت‌های چند بعدی و دو بعدی!
یعنی چی؟ یعنی اینکه چه میزان لازمه که این شخصیت‌ها به دنیای واقعی نزدیک باشن، چه مقدار باید سرشون وقت گذاشت، این رو چی تعیین می‌کنه؟ آفرین میزان نقش.
شخصیت اصلی جزو شخصیت‌های چند بعدیه، از هر لحاظ باید بهش پرداخته بشه، از قیافش تا بند کفشش، از خاطرات کودکیش تا عشق زمان پیریش، از شغل پدر مادرش تا پنهانی ترین آرزوهاش! اینطوریه که ما می‌فهمیم باید وقت و خلاقیتمون رو در اولویتِ کدوم شخصیت‌ها قرار بدیم. تا اینجا متوجه شدی؟
@SEL V A
و اینکه بهم بگو انیمه‌/ انیمیشن می‌بینی؟( می‌خوام برات مثال بزنم تا بهتر متوجه بشی)

بله میبینم. ممنونم بابت راهنمایی گل.
پس روی توصیفات ظاهری و عاطفی شخصیت بیشتر مانور بدم و داستان مادرشو یه جور دیگه توی رمان بیان کنم؟

 

[SEL V A]

میگم من شروعش رو به کل تغییر دادم، اشکال نداره؟

 

[سُرمه.]

عزیزم بهتره نوشتن رو وقفه نندازی چون ممکنه قلمت آسیب ببینه، فقط امروز طبق توضیحاتی که میدم شخصیت‌پردازی‌هاتو انجام میدی و یه نمونه برام می‌فرستی تا ببینیم دیگه چه مشکلاتی هست، یه نکته هم قبلا بهت گفتم لطفا اونو حتما اجرا کن چون به فضاسازی و جزییات کمک می‌کنه.

حقیقتا هنوز ادامه‌ش رو ننوشتم چون می‌خواستم اول دو پارت اول رو ویرایش کنم بعد.

 

[سُرمه.]

ببین زیبا شروع رمان‌های خوب معمولا یا با یه حادثه و گره‌ کور اصلی شروع میشه یا یکم مخاطب رو با فضا آشنا می‌کنی و بعد حادثه رخ میده‌، با این مبحث آشنایی داری؟

میگم من شروعش رو به کل تغییر دادم، اشکال نداره؟