در حال تایپ دلنوشته تاوان | مینا مرادی

  • نویسنده موضوع نویسنده موضوع پناه.
  • تاریخ شروع تاریخ شروع

پناه.

کاربر انجمن
کاربر انجمن
نوشته‌ها
نوشته‌ها
126
پسندها
پسندها
648
امتیازها
امتیازها
93
به نام او...
نام اثر: تاوان
نویسنده: مینا مرادی
ژانر: عاشقانه ـ تراژدی
مقدمه:
دلی که شکست، مانند چینی بندزده می‌شود؛ اما
ترَک‌هایش در ته‌‌وتو‌های قلبم به یادگار می‌ماند.
آخرش را می‌سپارم به دست خدایی که خوب می‌داند،
کجا و چگونه تاوان بگیرد.​
 
آخرین ویرایش:
«بنام شاعر زندگی»
do.php

نویسندگان گرامی صمیمانه از انتخاب انجمن کافه نویسندگان برای ارائه آثار ارزشمندتان متشکریم!‌‌پیش از شروع تایپ آثار ادبی خود، قوانین و نحوه ی تایپ آثار ادبی در"انجمن کافه نویسندگان" با دقت مطالعه کنید.





شما می‌توانید پس از 10 پست درخواست جلد بدهید.

|
درخواست جلد برای آثار|



پس از گذشت حداقل ۱۵ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های تگ‌دار نقد نخواهند شد و در صورت تمایل به درخواست نقد، قبل از درخواست تگ این کار را انجام بدهید.

|
درخواست نقد دلنوشته|


‌‌
پس از 15 پست میتوانید برای تعیین سطح اثر ادبی خود درخواست تگ بدهید.

|
درخواست تگ برای دلنوشته|



همچنین پس از ارسال 20 پست پایان اثر ادبی خود را اعلام کنید تا رسیدگی های لازم نیز انجام شود...

|‌
اعلام اتمام آثار ادبی|

‌‌


اگر بنا به هر دلیلی قصد ادامه دادن اثر ادبی خود را ندارید می توانید درخواست انتقال به متروکه بدهید تا منتقل شود...

|
درخواست انتقال به متروکه|




- قلمتان سبز و ماندگار -
| مدیریت تالار ادبیات |
 

در کوچه پس‌کوچه‌های شهر قدم می‌زنم.

خودم را به آن‌ها سپرده‌ام.
می‌خواهم ببینم مرا به کدامین سو خواهند کشید.
زمزمه‌ی زیر لبم آشناست:
یک... دو... سه... چهار... .
ناخودآگاه خود را روی لبه‌ی جدول می‌یابم.
دست‌ها را کمی از ب*غل باز کرده‌ام و از حفظ و بدون لغزش، روی آن راه می‌روم.
می‌توانم حس کنم سنگینی نگاهت را.
می‌دانم باز از جای دنجِ همیشگی به تماشایم ایستاده‌ای.
قدمی بردار به سویم تا باقی راه را،
پروانه‌وار به سمتت پرواز کنم.
چرا از مخفی‌گاهت بیرون نمی‌آیی؟!
پروانه اگر تقلا نکند و پیله را نشکافد که پروانه نخواهد شد.
با تو آموختم بی‌لغزش راه رفتن را؛
اما تاوان ساکن ماندن‌ات این است که ببینی،
بی تو مسیر را طی می‌کنم
و می‌رسم به آرزوهایی که با هم مشق‌شان کردیم
.
 
عقب
بالا پایین