اختصاصی «برگی از رمان اپیزود آخر»

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

بسم‌تعالی

به این‌جا خوش اومدید…
اینجا پست‌های خاص اپیزود آخر جمع می‌شن؛
دیالوگ‌ها و مونولوگ‌های خاص، آنچه در آینده می‌خوانیم و صحنه‌های که بیشتر از تصویر، یه هشدارن! یه پیشگویی از آینده.

جا برای هر نظری، هر حدسی و حتی هر پیش‌بینی درباره‌ی اتفاقات آینده هست!!
با من همراه باشید تا لایه به لایه دنیای تاریک و پیچیده‌ی ما رو با هم باز کنیم…

---

تاپیک کالکشن یادگاری‌های اپیزود آخر
خود اپیزود آخر

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

میکائیل:
«برای کنترل آدم‌ها لازم نیست تهدیدشون کنی… کافیه تنها چیزی رو لم*س کنی که می‌ترسن از دستش بدن.»

پارت ۱۳۵​

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

دانش:
«ما یه خونواده نیستیم… ما یه قرارداد ناتمومیم که هیچ‌کس جرئت امضاشو نداره.»
​

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

بابک:
«بابام مُرد.
ولی شبح‌ش هنوز وسط ما راه می‌ره…
هر کی یه تیکه از جنازه‌شو تو قلبش قایم کرده.»​

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

آنید:
«من نه ناجیم، نه دشمن…
من سایه‌ام.
هر جا نور باشه، منم هستم.»
​

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

میکائیل:
«اعتماد مثل طنابه…
یا نجاتت می‌ده، یا همون لحظه‌ای که باورش کردی، ازش آویزونت می‌کنن.»
​

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

میکائیل:
«اشتباه نکن، آنید…
تو عاشق من نشدی،
تو عاشق نقطه‌ضعف‌هام شدی، چون بلد بودی ازشون استفاده کنی.»​

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

دانش:
«بعضی‌ زخم‌ها رو نمی‌دوزن، فقط روش کت‌و‌شلوار می‌پوشن و می‌رن دنبال انتقام.»​

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

دایان (به دانش):
«ما یه خونواده‌ایم…
ولی اگه لازم باشه، خودم یه گلوله توی پیشونیت خالی می‌کنم.»​

 

[شکارچیشکارچی عضو تأیید شده است.]

بابک (رو به دایان):
«کسی که یه بار پشتتو خالی کرد،
دفعه‌ی بعد، چاقو رو درست می‌زنه وسط قلبت.»​