اگه کسی بخواد قلبت رو بشناسه، باید اول کدوم شکستت رو بفهمه؟
بی‌عدالتی‌هایی که به خودم دیدم
بیشتر از چی توی خودت فرار می‌کنی ولی ادعا می‌کنی که کنترلش کردی؟
احساسم رو، گذشته‌م رو
تا حالا شده از اینکه واقعاً خوشحالی، احساس گناه کنی؟
آره خیلی
اگه قرار باشه فقط یه حس باقی بمونه و بقیه حذف بشن، کدوم حس رو نگه می‌داری؟
اگه عدالت حساب باشه؛ اگرم نه محبت
بزرگ‌ترین ترس زندگیت واقعاً به چی برمی‌گرده؟ آدم‌ها؟ خودت؟ گذشته؟
اعتماد کردن و ضربه خوردن از آدم‌ها
اگه خودت یه کتاب بودی، اسمت چی بود و کدوم فصلت سانسور می‌شد؟
نقاب من؛ فصلی که نقابم رو به طور کامل برمی‌دارم
فکر می‌کنی چند درصد از «خودت» رو واقعاً به دیگران نشون دادی؟
شاید سی درصد یا یک سومش رو
تا حالا شده از اینکه کسی دوستت داره، احساس ناامنی کنی؟
آره
اگه قرار بود از نو تربیت بشی، دوست داشتی چه چیزایی رو حذف یا اضافه کنن؟
از هر کسی حتی خانواده انتظار خوبی نداشته باشم؛
اکثرا دوست دارم همینی که هستم بمونم چون این شخصیت با سختی‌هایی که کشیدم شکل گرفته
چه وقت‌هایی با خودت صادق نبودی چون راحت‌تر بود دروغ بگی؟
اکثر اوقات: مثلاً میگم این بار فرق می‌کنه و قراره اوضاع بهتر شده یا فلانی دیگه از اعتماد و خوبیت سو استفاده نمیکنه
اگه مغزت یه اتاق بود، توش چی پیدا می‌کردیم؟
یه اتاق تقریبا خالی با تم مشکی، پر از کتاب
اگه می‌تونستی یکی از قوانین دنیا رو باطل کنی، کدومو حذف می‌کردی؟
این که قلب شکستن جرم نیست یا این که طرف می‌تونه هر کاری بکنه اما چون جرم نیست کاری باهاش نداشته باشن
تا حالا شده با کسی توی ذهنت یه گفت‌وگو کامل انجام بدی، بعدش ازش ناراحت شی؟
من همیشه با خودم در حال گفت و گو‌ام و اگه کسی هست که قراره ازش ناراحت باشم صد در صد خودمم
اگه قراره یه رنگ باشی که هنوز کشف نشده، چه اسمی روش می‌ذاری و چه حسی داره؟
خاکستر زخم خورده:
لحظه‌ای که می‌فهمی قوی بودن، انتخابات نبوده بلکه مجبور شدی.
انگار از خاکسترِ چیزی ساخته شده که یه روز روشن بوده، ولی حالا فقط خاطره‌ش مونده
اگه می‌تونستی یکی از شخصیت‌های ذهنی‌ات رو به واقعیت بیاری، کدومش رو انتخاب می‌کردی؟
نیمه‌ی خاموش
اگه قرار بود همه‌ی احساساتت فقط از طریق موسیقی پخش بشن، الان چه آهنگی ازت پخش می‌شد؟
بهش فکر نکرده‌م چون آهنگای زیادی‌ان
اگه هر دروغی که می‌گفتی، یه برگ از سرت درمی‌اومد، الان چقدر برگ داشتی؟
بی‌نهایت
البته بیشترش هم به خاطر دروغ‌هایی بود که به خودم گفتم
فکر می‌کنی بیشتر وقتا داری زندگی می‌کنی، یا فقط «دنبال» زندگی می‌کنی؟
دومی
اگه قرار بود برای روحیه‌ت یه آیکون طراحی بشه، چی شکل بود؟
یه شخص تنها تو یه گودال تاریک بی‌انتها
یه دوست عالی، کسی که در ظاهر شوخ اما در باطن مهربونه و سعی میکنم بقیه رو شاد نگه داره و بهشون انگیزه بده
