همگانی گپ و گفت با طعم کتاب | بیگانه

[زهرا سلطانزاده]

«بسمه رب الجنوب»

با عرض ادب و احترام این تایپک در جهت بحث و گفتوگو برای کتاب منتخب پنجمین چالش کتابخوانی 1404 زده شده است
لذا از ارسال هرگونه پیام نامرتبط جدا خودداری فرمایید.

چالش موضوع 'ششمین دوره‌ کتابخوانی | بیگانه'

11/21/25

«بسمه رب الجنوب»

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت تمامی کاربران انجمن کافه نویسندگان

مفتخریم که ششمین دوره چالشِ کتابخوانی 1404 را برگزار کنیم.

لطفا قبل از شرکت در چالش حتما قوانین را مطالعه کنید
قوانین کتابخوانی ( روی متن کلیک کنید)



چنانچه قصد شرکت در دوره کتابخوانی را دارید، می‌توانید در هر بازه زمانی پس از مطالعه صفحات مشخص شده( تا آخرین اطلاع رسانی) در همین تاپیک اعلام کنید و اسم خود را در لیست شرکت کنندگان ثبت کنید.


کتاب منتخب دوره


بیگانه — آلبر کامو
روایت مردی که احساس نمی‌کند، در جهانی که برای احساس‌نداشتنش او را محکوم می‌کند؛ تصویری از پوچی، انسان و...​

• زهرا سلطانزاده

• 
• 

 

[زهرا سلطانزاده]

در این بخش ازتون میخوایم از نگاه چند بعدی به کتاب نگاه کنید. در این طرح بجای اینکه از کلیت تحلیل کتاب حرف بزنیم، میخوایم هر کدوم روی یک بعد خاص از کتاب تمرکز کنیم(مثلا مضمون، زبان، ساختار یا شخصیت پردازی) که با اتمام رسیدن کتاب تمام زاویه‌ها کنار هم قرار می‌گیرن و تصور کاملی از کتاب شکل می‌گیره.

هدف: هدفمون از طرح برای اینکه بتونیم از نگاه چند بعدی به کتاب نگاه کنیم، افزایش عمق تحلیل و دیدن اثر از زاویه‌های مختلف هستش

 

[سارا مرتضویسارا مرتضوی عضو تأیید شده است.]

فایل باز نشد

 

[زهرا سلطانزاده]

فایل باز نشد

کتاب بیگانه
ببین عزیزم این باز میشه

 

[ماهک (ماهی )]

شخصیت پردازی:

مورسو :
مهم‌ترین ویژگی مورسو اینه که احساس خاصی نسبت به اتفاق‌ها نداره.
وقتی مادرش می‌میره، نه ناراحت می‌شه، نه گریه می‌کنه. فقط با آرامش می‌گه:

«مادرم امروز مرد. شاید دیروز.»

یعنی حتی زمان دقیق مرگ مادرش هم براش اهمیت نداره.

در مراسم خاک‌سپاری، فقط از گرما، نور و خستگی شکایت داره؛ نه از غم یا از دست دادن.
مورسو بیشتر از احساسات یا روابط انسانی، به چیزهای ملموس اطرافش توجه داره مثلاً گرمای خورشید، بوی بنزین، مزه‌ی قهوه یا صدای دریا.

در مراسم مادرش، ذهنش با نور، عرق، کفش‌ها و خستگی درگیر می‌مونه نه با اندوه یا خاطره.

این نشون می‌ده که او زندگی رو با حواسش تجربه می‌کنه نه با قلبش.

در جامعه، هرکسی انتظار داره آدم موقع مرگ مادرش ناراحت باشه یا نقش «پسر دلسوز» رو بازی کنه، اما مورسو اصلاً براش مهم نیست دیگران چی فکر می‌کنن.

وقتی مدیر آسایشگاه ازش می‌پرسه که آیا ناراحته، مودبانه جواب می‌ده ولی نه برای ادا درآوردن، بلکه چون سهم خودش از ماجرا رو واقعاً همین‌قدر می‌بینه. مورسو دروغ گو نیست صادقه اهل تمسخر دیگران هم نیست ولی خشک و بی احساس این یعنی به ارزش های انسانی احترام میزاره .
و
ماری :
مهربان و احساسی
ماری از دل و جان مورسو رو دوست داره، با او مهربونه و توجه زیادی نشون می‌ده.

در حالی‌که مورسو احساس خاصی نداره، ماری امیدواره که عشقش رو بیدار کنه.

او سمبل احساس، عاطفه و شور زنانه است در تضاد کامل با سردی و بی‌احساسی مورسو.