محفل ادبی [ از ... به ... ]

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

محبوب من!
ما تا زنده ایم با هم شریکیم؛ در آفتاب،در ماه ها، در ستاره ها، رودخانه ها خلیج فارسمان، دریای مازندران گرامی، کوه دماوند، اکسیژن، نسیم ها...
این ها همه ملک مشاع ماست.

"محمد صالح علاء"

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

چقدر می‌توانَم بیدار شوم و ببینم که پهلویم نیستی و زندگی‌ام یَخ کرده و منجمد است .
چقدر؟ تا کی؟ تا کجا؟

‏
[ از نامه‌های فروغ به ابراهیم گلستان ]

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

‏غَرض رفتن است نه رسیدن .
زندگی کلافِ سردرگمی است ، به هیچ جا راه نمی‌برد ، اما نَباید ایستاد . با این که می‌دانیم نَخواهیم رسید ، نباید ایستاد . وقتی هم که مردیم ، مُردیم به درک .


‏[ از میان نامه‌های صمد بهرنگی ]

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

راستی لذت تنها بودن را چشیده‌ای، قدم زدنِ تنها، دراز کشیدنِ تنها توی آفتاب؟ چه لذتِ بزرگی است برای یک موجود عذاب کشیده، برای قلب و سر! منظورم را می‌فهمی! آیا تا به حال مسافت زیادی را تنها قدم زده‌ای؟ قابلیتِ لذت بردن از آن دلالت بر مقدار زیادی فلاکتِ گذشته و نیز لذت‌های گذشته دارد. وقتی پسربچه بودم خیلی تنها ماندم، اما آنها بیشتر به زورِ شرایط بود نه به انتخاب خودم امّا حالا، با شتاب به طرفِ تنهایی می‌روم، همان‌طور که رودخانه‌ها با شتاب به سویِ دریا سرازیر می‌شوند.

از نامه‌های کافکا به فلیسه

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

نَسیمِ خنکی که موهایت را تکان می‌دهد صدای من است . بارها از تو می‌گذرد و تو او را نخواهی شناخت!

[ از میان نامه‌های نیما یوشیج به عالیه جهانگیر ]

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

از کجا شروع کنم؟ دلتنگی را به چه طریق می‌توان جمع کرد؟ من این راه را بلد نیستم .

‏[ از میان نامه‌های نیما یوشیج به لادبن ]

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

نمی‌دانم چرا تحمل جمعیت را ندارم. چرا تحمل زندگی فامیلی را ندارم. من آن‌قدر به تنهایی خود عادت کرده‌ام که در هر حالت دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار و مظلوم حس می‌کنم.تا دور هستم دلم می‌خواهد نزدیک باشم و نزدیک که می‌شوم می‌بینم اصلاً استعدادش را ندارم.

‏- از میان نامه‌های فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان.

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

‏«از کجا شروع کنم؟ دلتنگی را به چه طریق می‌توان جمع کرد؟ من این راه را بلد نیستم.»‌

‏- از میان نامه‌های نیما یوشیج به لادبن.

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

با وجودی که خیلی بی‌حوصله‌ام ولی در نامه نوشتن برای تو خیلی راحتم.

-از نامه‌های کیارستمی برای همسرش

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

محبوبم! شما هم می‌روید. از افتتاح عالم تا امروز چه تعداد پرنده رفته‌اند و دیگر باز نگشته‌اند؟! دلِ من به دوری عادت دارد.

- محمدصالح علا