دلنوشته عباس معروفی | انجمن کافه نویسندگان

[سمانه]

دست‌ هات را
که باز کنی،
به هیچ جا بند نیستم،
سقوط می‌کنم ...

 

[سمانه]

من فقط نگاهش می‌کردم،
این همه قشنگی کجای خلقت پنهان شده بود که حالا یکباره همه‌اش بریزد توی بغلم!