-
-
درود خدمت شما🌹 خیلی ممنونم ازت که وقت گذاشتی و خوندی✨ بابت نقد انرژی بخشت هم بی نهایت تشکر.. امیدوارم خوشت اومده باشه -
سلام عزیزدلم... نظرت برام خیلی ارزشمند بود. ممنونم و امیدوارم تونسته باشم تا آخر رمان همراهیت رو نگه دارم. موفق باشی گلم🌹
-
Emily به موضوع نقد دلنوشته محاق | آشوب پاسخ داده‌است.درود نویسنده عزیز. عنوان، به معنای تاریک بودن و تو سایه بودن ماه، یه عنوان خارق‌العادست که واقعا با دلنوشته ارتباط برقرار کرده. ژانرها،...
-
زمین زیر پا ترک برداشت. هوا سنگین و غلیظ شد و هر نفس، نهایتاً به مقاومت راه یافت. جایی که دیروز هنوز اثری از هستی بود، امروز تنها یک...
-
آینه‌ای ظاهر شد که سطحش صاف اما درونش موج می‌زد. هر تصویری که بازتاب می‌شد؛ تغییر یافته، ناقص و پر از سایه‌های نامعلوم بود. نگاه کردن،...
-
خاک و سنگ در سکوت به هم چسبیدند. خطوطی که هرگز خوانده نشدند، در خود شکستند و محو شدند. هیچ دستی نبود که آن‌ها را نگه دارد، هیچ نوری نبود...
-
به راستی که کلنگی بر خاک فرود نیآمد و حتی دستی گوری نکند. با این همه در اعماق سینه، مدفنی گشوده شد که نشانی نداشت و هرچه در آن نهاده...
-
پس از غوغای طوفان، سکونی مسموم بر جان چیره شد که از سنخ خاموشی گور بود. پلک‌های روان به سنگینی گراییدند و اندیشه، همچون شمع نیم‌سوخته در...
-
در ژرفنای سینه، طوفانی خاموش می‌غرید؛ طوفانی بی‌آسمان و بی‌زمین که هیچ ساحلی برای آرامش نمی‌شناخت. اندیشه‌ها، چونان ماران سر به هم...
-
دیگر مرزی میان بیداری و خواب برجا نمانده بود؛ هر لحظه چون نقابی بر نقاب دیگر می‌افتاد و جهان در هزار توی سایه‌ها گم می‌شد. گام‌ها بر...
-
چهره در آیینه، غریبه‌ای بی‌نام گشته بود؛ خطوط محو و درهم، همچون نقشی بر آب که هر دم از هم می‌گسیخت. نام، دیگر معنایی نداشت؛ واژه‌ای...
-
جان به تدریج تهی شد با سکوتی موذی و خزنده، همچون روزنه‌ی فروغی که بی‌هیچ غوغا در وزش نسیم خاموش گردد. اندیشه‌ها به اوراق کرم‌خورده شباهت...
-
شباهنگام جان، آنگاه که فروغ هر چراغی به خاموشی گراییده بود، سایه‌ای سترگ بر ساحت درون گسترده شد. سایه‌ای که از ژرفای روان زاده می‌گشت...
-
در قعر این خلا مطلق، سکوت چون منجنیقی آهنین بر شریان‌های جان نشست؛ سمی زهرآلود که ذره‌ذره در مغاک روح فرو می‌خورد و استخوان امید را خرد...
-
هیچ تیغی هولناک‌تر از مهلت آهستگی نیست؛ ضربتی که ریزاب‌وار، ذره‌ذره تار و پود جان را بفرساید تا روان بی‌آنکه خویش بداند در گور روزگار...
-
-
در حال بارگیری…
-
در حال بارگیری…
-
در حال بارگیری…
بازدیدهای نمایه
164
آخرین بازدیدکنندگان
- 164 بازدیدهای نمایه
