انجمن رمان کافه نویسندگان

هوا سرد بود و لرزی به تنم افتاده بود، دروغ چرا؟ من از ترس فرزان می‌لرزیدم! از این‌که اگه بفهمه با امیر دست به یکی کردم، با من چیکار می‌کنه؟ حس می‌کردم دچار اختلال آنهدونیا شدم، دیگه دیدن فرزان‌ تو این شرایط برعکس همیشه خوشحالم نمی‌کرد! دستی روی قبر فرشته کشیدم. - تو از اون بالا شاهدی، که اگه...

طنز ترین همین بازار خرید و فروش خودرو میشه به نظر من

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی - سعدی

راهیست راه عشـــق کـــه هیچش کـــــناره نیست ان جـــا جــز ان کـــه جـان بسپارند چـاره نیست هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

به‌جز وصالِ تـو هیچ از خـدا نخواسته‌ایم که حاجتی نتوان خواست از خدا جز تو [فروغی بسطامی]

سلام دوست عزیز . وقت بخیر و خداقوت به شما . می خواستم بدونم کی ادامه ترجمه رو هم قرار می دین

"معنای زنده بودن من، با تو بودن است. نزدیک، دور سیر، گرسنه رها، اسیر دلتنگ، شاد آن لحظه ای که بی‌ تو سر آید مرا مباد! مفهوم مرگ من در راه سرفرازی تو، در کنار تو مفهوم زندگی‌ است. معنای عشق نیز در سرنوشت من با تو، همیشه با تو، برای تو، زیستن."

توماس ادیسون

آسودگی از محن ندارد مادر آسایش جان و تن ندارد مادر دارد غم و اندوه جگر گوشه خویش ورنه غم خویشتن ندارد مادر

🔸🔸🔸 من کیم؟ مُرغی که بهر نَغمه در بَندش کنند از پریدن ناامید ، از سَر بریدن بی نَصیب...

بسمه تعالی به راه عشق فتادم که از غمی برهم / ز چاله پای درآمد ولی به چاه افتاد اشعار نظم همواره دلنشین‌تر، شیرین‌تر و رساتر از اشعار سپید بوده و هستند؛ قلمی که به ریتم و وزن عادت کرده، به راحتی می‌تواند هر نوع جادویی از کلمات را بسازد و کام مخاطب را با شیوایی کلام شیرین کند. بسیار اندک‌اند...

می توانم در اندوه دست و پا بزنم در همه ی برکه هایش به آن عادت کرده ام اما کوچک ترین تکان خوشی پاهایم را سست می کند و همچون مستان راهم را نمی شناسم مگذار کسی خنده ای کند مستی ام از آن ** تازه بود همین! قدرت چیزی نیست جز درد و رنج ناتوان، و اسیر نظم و انضباط تا وقتی که سنگین شود و سرنگون به غول...

توفانی عبوس آسمان را دربر کشیده‌است و از بورانِ برف گردابی بر آورده گاه چون درنده‌ای زوزه می‌کشد و گاه چون کودکی می‌گیرد لحظه‌ای خَس و خاشاک را به بام کهنه می‌کوبد و گاه چون مسافری مانده از راه بر پنجره می‌زند کلبه‌ی کهنه‌ی ما اما تاریک و غم‌افزاست بانوی پیر سرم! چرا پای پنجره چنین خموش...

ا خنده گفت من که وبلاگ تو را نمی‌خوانم. از شعر و شاعری خوشم نمی‌آید و تو هم که مدام از این چیزها می‌نویسی. (+) اول توی ذوقم خورد؛ اما بعد فکر کردم چه خوب. هر چه تعداد شرکای من در عشق به شعر کمتر بهتر. خب او هم یکی از هزارانی بود که شعر و شعرخوانی و متعلقاتش را بیهوده می‌دانست و حتی برای یک...

نویسندگی و گویندگی ، در بعضی امور، شرایط مشترک و در برخی، شرایط مخصوص به خود را دارند.از این روبه نکاتی چند از شرایط نویسندگی و گویندگی می پردازیم. ۱) بیش از هر چیز اعتماد بنفس ، خودباوری،شهامت،شجاعت و همت لازم است.باید به گفته و نوشته خود ایمان داشت وبا زبانی که از قلب آمیخته به اطمینان است سخن...

در بهار از من مرنج،ای باغبان، گاهی اگر یادی از بی برگیِ فصل خزان آرم تو را هاتف اصفهانی

پندی برای یک عمر؛ نگذار مردم درباره ات زیاد بدانند.

« اندرین گوشه‌ی خاموش فراموش شده کز دم سردش هر شمعی خاموش شده یاد رنگینی در خاطر من گریه می انگیزد ... . » - هوشنگ ابتهاج.