آخرین شروع | انجمن کافه نویسندگان

[Marilyn Monroe]

امشب
دریاها سیاه اند
باد زمزمه گر
سیاه است
پرنده و گیلاس ها
سیاه اند
دل من روشن است
تو خواهی آمد ​

 

[Marilyn Monroe]

در هر ایستگاهی که پیاده شوی
کنار توام
این قطار
مثل همیشه در کف دستم راه می رود ​

 

[Marilyn Monroe]

آخر به چه درد می خورد
آفتاب اسفند
این که جای پای تو را
آب کرده است ​

 

[Marilyn Monroe]

یک بوسه ز لبهای تو در خواب گرفتم

گویی که گل از چشمه مهتاب گرفتم

هرگز نتوانی که ز من دور بمانی

چون در دل خود عکس تو را قاب گرفتم
​

 

[Marilyn Monroe]

گر زنی تیغ زنم بوسه به دستت كه بزن نیست مردره عشق آن كه مزن می‌گوید
«شوریده شیرازی »​

 

[Marilyn Monroe]

خرم آنروز که مستم

ز در حجره درآئی

وز لبت بوسه شمارم

بشماری که تو دانی.
​

 

[Marilyn Monroe]

گرد آن خانه بگردم كه بود محفل او پای آن ناقه ببوسم كه كشد محمل او
«رضایی كاشانی »​

 

[Marilyn Monroe]

مثل بوسه ي پیش از خداحافظی

تکلیفت روشن نیست

من چقدر ساده ام

که هنوز فکر میکنم

روزهای آخر پاییز

تمام طلسم ها باطل می شود

و تو مرا فتح خواهی کرد.​

 

[Marilyn Monroe]

طلب بوسه دلم گه ز رخش گه ز لبش هست این خام طمع هرنفسی درهوسی
«زرگر اصفهانی »​

 

[Marilyn Monroe]

ياد آن بوسه كه هنگام وداع

بر لبم شعله حسرت افروخت

ياد آن خنده بيرنگ و خموش

كه سراپاي وجودم را سوخت

رفتي ودر دل من ماند بجاي

عشقي آلوده به نوميدي و درد

نگهي گم شده در پرده اشك

حسرتي يخ زده در خنده سرد

آه اگر باز بسويم آيي

ديگر از كف ندهم آسانت

ترسم اين شعله سوزنده عشق

آخر آتش فكند بر جانت

««فروغ فرخزاد»»
​