برگزیده‌های صادق هدایت

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

تا ما با هم متحد نباشیم حال و روزمان همین است. راه راست یکی است، هزار تا که نمیشه!

 

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

آدم طبیعی، آدم سالم باید خوب بخورد، خوب بنوشد و خوب عشق‌ورزی بکند. خواندن، نوشتن و فکر کردن همه اینها بدبختی است، نکبت می‌آورد.

 

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

دنیا آخر نمی‌شود، فقط بشر تمام می‌شود آنهم بدست خودش!

 

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

وقتی که انسان شهری را وداع می‌کند مقداری از یادگار، احساسات و کمی از هستی خودش را در آنجا می‌گذارد و مقداری از یادبودها و تاثیر آن شهر را با خودش می‌برد! حالا که می‌خواهم برگردم مثل این است که چیزی را گم کرده باشم یا از من کاسته شده باشد و آن چیز نمی‌دانم چیست، شاید یک خرده از هستی من آنجا، در آتشگاه مانده باشد.

 

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

آنها خوشبختند، آزادند، ولی ما چه هستیم: یک مشت سایه‌های سرگردان با افکار شوریده که در هم می‌لولیم!

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

••
دنیا آخر نمی‌شود،
فقط بشر تمام می‌شود آنهم بدست خودش!

#صادق_هدایت

 

[یمنایمنا عضو تأیید شده است.]

ﺗﺎ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﻭﺣﺸﺖ ﺁﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺷﮑﯿﺎﺕ ﻭ ﺳﻬﻮﯾﺎﺕ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ، ﺩﺭ اﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﻄﯿﻊ ﻭ ﻣﻨﻘﺎﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ.ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻣﺎﻫﺎ ﻧﻤﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺑﺮﺳﯿﻢ.
ﺗﺎ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺯﺟﺮ ﻭ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺩﻧﯿﻮﯼ ﻭ ﺍُﺧﺮﻭﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽ‌کنید می‌آند ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻭ ﺳﺮﮐﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ؟
این پنبه را از گوشتان دربیارید.
ﻭﺍﺿﺢ ﺗﺮ بگم : ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺁﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﺘﺮﺳﺎﻧﯿﻢ ﻭ به تحمل شدائد زندگی ترغیب نکنیم و ﺩﺭ اﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺯ ﺳﺮﻧﯿﺰﻩ ﻭ ﻣﺸﺖ ﻭ ﺗﻮﺳﺮﯼ ﻧﺘﺮﺳﺎﻧﯿﻢ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻼﻩ ﻣﺎ ﭘﺲ ﻣﻌﺮﮐﻪ ﺍﺳﺖ.​

 

[دیـوادیـوا عضو تأیید شده است.]

دنیا دمدمی است ، دو روز دیگر ماها خاک می شویم ، چرا سر حرف های پوچ وقتمان را تلف بکنیم؟ چیزی که می ماند همان خوشی است ، وقت را باید غنیمت شمرد
باقیش پوچ است و بعد افسوس دارد....

 

[دیـوادیـوا عضو تأیید شده است.]

یاد گرفته ام برای دلخوشی ،تغییر ،همدردی ،دوستی
عشق ورزیدن ، آموختن ،خندیدن و....
در انتظار چیزی نمانم
سال هم که نو شود
عده ایی از ما فقط یک سال پیر تر می شویم
نه بزرگتر .
و این یک توهم است که با سال نو ، آدم نو می آید

 

[آسِمان؛آسِمان؛ عضو تأیید شده است.]

البته این حقیر نابغه گمنام عظیم الشان گمنامی هستم که دنیا بعدا قدرم را خواهد شناخت و مجسمه ام را خواهند ریخت و برای فقدانم آب پیاز توی چشمشان خواهند چکانید و ننه من غریبم راه میاندازند و روی قبرم گل لاله عباسی نثار خواهند کرد.. اما برای اینکه مبادا دانشمندان اروپا مانند انیشتین و لانژون و مادام کوری و ادیسون از کشفیات این حقیر بی بضاعت سو استفاده کنند و آن را ب نام نامی خودشان قالب بزنند تا زمانی ک patent پائته اختراعات و اکتشافات خودم را به صحه ئ ملوکانه و مقامات صلاحیت دار نرسانده ام آمار صحیح و ارقام دقیقی ک فراهم کرده ام علی العجاله مغشوش میکنم تا لااقل پس از مرگم دربست برای میهن عزیزم باقی بماند...
«توپ مرواری»