دلنوشته ♥دلـنـوشـتـه هـاي رضا کاظمی

[Diako]

یــک لحظـــه تـــــو را دیـــدم وُ

ابــــر شد

حـــالا سال هاستْ مَشـــقِ آفتــــاب می کنـــم !

 

[Diako]

خـیـابـان هـای شـهـر را قـدم مـی زنـم هـر روز

شـایـد دوبـاره بـبـیـنـمـــَــت

غـافـل از آنـکـه سـال هـاسـت رفـتـه ای از ایـن شـــــهر !

 

[Diako]

دلَم دریــاست؛

مــوّاج و طــوفـانی.


در ســاحلَت بمـــان!

 

[Diako]

غــم

ردِّ نگاهِ تـــــو است

در ازدحــامِ خیابـان هـــا،

وقتـــی هیـــچ مــــردی

مـــــن نیستـــم!

 

[Diako]

با « یکـــی بــود یکـــی نبـــود » شروع می شود این قصــه

با یکی ماند یکی نماند، تمــــــام

یکی، من بودم یا تو؛ مهم نیست

مهـــــمْ

قصه ایست که تمـــــــام می شود !

 

[Diako]

امــروز

تــو را به بــاد داده بــود بنــدِ رخــت..

پیراهــن دیگــری برایــم بفــرست!

 

[Diako]

چـــقدر شـــراب ریختـــه ای بـــه چشمهـــات مگـــر
کـــــه هـــر روز می گیرنـــدَم
بــه جُـــرمِ مستـــی !

 

[Diako]

پیله ی تنهــــایی اَم

شکفتـــه نشـــد هیــــچ وقت

اما چه باک!

ابریشـــمِ پــیراهنــت شده ام حالا !

 

[Diako]

هر وقت به پیراهنـــت می افتد بــــاد

نفسَ م تنگـــــــ میــــشود

چه خوب که خـــــودت نیستــــی !

 

[Diako]

جهـــانی را به تسلیـــــم واداشته ای

با پیــــراهنی سفیــــد

بی تابِ گریختــــن از دستِــــــ بنــــدِ رختــــــــــ !