دلنوشته ♥دلـنـوشـتـه هـاي رضا کاظمی

[Diako]

اِعـجـاز می کـننـد عـاشقـانـه هـام.

بـبیـن چــه طـور در آینـه ی خـود

تـو را جـوان نگـه داشتـه اند!

 

[Diako]

هرچه میــروم

نمیـــرسم به تـــــــو

اسبِ عَصّـــاری شـده ام انگـــــار !

 

[Diako]

بایـــد بــــروم...

اینـــجا

هیچـــکدام زبانِ هــم را نمیفهمیــــم

نه مــن، که مُـــدام از تــــو میگویـــم

نه صاحب خانــه، که مُـــدام از اجـــاره بهــــاء

 

[Diako]

رفتـــه ای وُ مــــن


تـازه عاشــــــقَ ت شـــــده ام!

 

[Diako]

مـــــاه شده ام

راهنمــــای مسافـــــران

و چه غـــم انگیــــــز است حکایـــتِ مسافـــــــری که

پــــــایـــــانِ راه

مــــاه میــشود !

 

[Diako]

دیگر برنمیـــگردی

ایـــن مثلِ روزْ روشــن است

امـــــا

مـــادر به دلَـــش بَـــرات شده می آیـــی

و مــــن بــــاور میکنــــم !

 

[Diako]

وقتــی پاییـز

چهــار فصــلِ ســـال باشـد

آخـــــــرِ تنهـایــی اسـتْ

بـــــــی تـــــو قـــــــدم زدن!

 

[Diako]

مرگــــــ هم پایــــانِ تــــو نبــود

وقتــــی فــــردای خاکسپاری اَت

بــــه خانــــه برگشتـی وُ بـا هـــم

یکــــ دلِ سیـــرْ خندیـدیـــــــم
.
.
.
!

 

[Diako]

شبِ گوورستـــــان هم زیبــــاست

وقتی بـــــاران باشد

مــــن باشــم

و تـــو

حتـــی اگـــر مُــــرده بــــاشی!

 

[Diako]

هَـــر زنـــی بـــا عــطـــر تـــو از کــــوچه مـــی گـــذرد

بــه » شـــور « مـــی افـــتد

امــــا » بیـــداد « مــی خـــواند

این قــناریِ بــی چــــاره!