دلنوشته ♥ دلنـوشـتـه هـای ♥مــحـمـد مـرکــبـیـآن♥

[Diako]

من خـاطره نمی دانـم

هر بـار که قـدم می زنیـم

گوشه ای از قلبـم

کف ِ پیـاده رو می مانـد،

خیـابانی

که هرگـز تمـام نمی شود..

 

[Diako]

تـمام وقت می شـد
لرزشـی مهـیب را
میـانِ ثانیـه ها احسـاس کرد

لـرزشِ آرشـه بر سیـم ها
لـرزشِ تـارهای حنـجره ای پُـر
ارتـعاشِ سطرهـایی از شعری ناسُـروده

 

[Diako]

انتـخـاب
بیـنِ فـردا را با تـو حرف زدن وُ
فـراموشی را
در گـلوله ای چپـاندن وُ دستِ مغـز را
از فـرمان جدا کردن

 

[Diako]

حـرف های زیـادی برای گفتن است
که هیـچ زمان
هیـچ کجـای زنـدگی
گفتـه نمی شوند

 

[Diako]

مثـلِ دوستت دارم وقتـی ..
کـاش صبر می کـردی تا ..
اگـر بودم شـاید امروز ..

 

[Diako]

تــو را باید در شلوغی دید
برای اولین بار
میانِ همهمه ی چشم ها و خیرگی ها

 

[Diako]

تــو را باید در شلوغی دید
تا به زیبایی چشمانت پی بُرد
آن زمان که نوارِ باریکی از نور
به وسعتِ پیشانی ات
فرصتِ جولان را
به چشمانت بدهد
وَ سربرگردانی
تا نیم رُخ ات
رُخ ات را معنا بخشد

 

[Diako]

باید مسیــر عبـــور ِ تو تَنگ باشد
تا تو به لبخندهایی شیرین
این دیوارهای کوتاهِ دست ها وُ شانه ها را کنار بزنی
"کنار بروید
کنار بروید
من دُردانه ی خــــدا هستم!"

 

[Diako]

در لحظه ی گذر تو از کنارِ آدم ها
آنکه نجار است
به کارگاه اش برمی گردد
وَ بهترین صندلیِ عمرش را می سازد
آنکه بُرج ساز
طرح خانه ای را در سرش ترسیم می کند
با دیوارهایی بلند
پنجره هایی به دریچه ی پلک هایت
وَ مــن
که معمــولی تــرینِ انســـان هام
دایره ی واژگانم را به هم می ریزم
تا تکه هایی از جهانِ زیبایی ات را
پیدا کنم
وَ کنار هم بگذارم.

 

[Diako]

اکنون ایستگاه
واحدِ زمان است
از آن زمان که پیاده شده ای
ده ها ایستگاه گذشته است
وَ جز ردی روشن از گذرِ براقِ چشمانت
چیزی از تو
در حافظه ی اتوبوس
باقی نمانده است.