|✖ ضـَـرَبــانِ مَعکـــ♥ـــوس✖|

[Diako]

جهانی متروک بی تو، دنیایی ساکت بی تو و قلبی دردمند و آکنده از رنج بی تو در این بی آبی و علف بیابان به تنهایی روزگار می‌گذراند.

 

[Diako]

جدایی واژه حزن انگیزی است که بارها و بارها در این روزها و شب‌های تنهایی، زیر لــ*ب با حسرت زمزمه‌اش کرده‌ام.

 

[Diako]

جدایی پر از ناله‌های سخت و قصه‌های تلخ است. جدایی پر از گریه و فریاد و درد است…

 

[Diako]

هر روز در تلاشم که تو را دوباره به ذهن بیاورم و گویی تو هر روز در تلاش هستی تا از رویاهای من بگریزی، چقدر نابسامان است این تکاپوی ما!

 

[Diako]

تنها یک لحظه پس از آن که دور شدی، اشک سراسر چشمانم را پوشاند. تا آن جا که تپه‌های دوردست محو به نظر رسیده و تنها توانستم بپرسم چرا؟

 

[Diako]

اشک شاید تنها جلوه‌ای از اندوهی باشد که قلب با آن دست به گریبان است. بگذار امانش ندهم و تا جان دارد، روانه باشد.

 

[Diako]

گفتنی نیست، اما بدون تو کماکان در من نفسی می‌رود و می‌آید، هنوز قلبم در سینه می‌تپد، اما جانی برایم باقی نمانده است.

 

[Diako]

شاید کسی نداند، اما وقتی قلب زنی از عشق خالی شود، جای آن را اندوه، کینه و نفرت خواهد گرفت.

 

[Diako]

می‌توانستم شادترین شادهای جهان باشم، اما رفتن تو مرا غمگین‌ترین غمگین‌های دنیا ساخت.

 

[Diako]

با از دست دادن تو، دیگر هیچ چیز شیرین نیست، جان شیرینم. زندگی شبیه به جهنمی شده است که هر آن قدر هم در آن با شجاعت پیش بروم، از گلستان خبری نخواهد بود. تمام گل‌ها با تو رفتند و بیابانی برای من باقی ماند.