دفترچه خاطرات [ دفترچه خاطرات سارا مرتضوی ]

تو یه سری خونواده‌ها که میبینی همه‌شون شکست‌خورده و داغونن، هیچ کدومشون به هیچ جا نرسیدن و با همه قطع ارتباطن، هی هم از اینکه خیلی بلدن و بقیه بلد نیستن حرف میزنن، هیچ کاری هم نمیتونن انجام بدن فقط حرف میزنن، به اصطلاح لوزر واقعی...
اینا کسانی هستن که والدین سمی داشتن، والدینی که قدرت تصمیمگیری رو از بچه‌هاش گرفتن
 
16 مرداد 1404
چند ماهی هست که جنین برای کشف کردن چنگ میزنه، من مادر میدونم که اینکار به قصد اذیت کردن نیست، به قصد کنجکاویه، می‌خواد ببینه این چیه، این مو فلانی چیه، الان که با انگشت‌های کوچولوش انگار چشم رو کشف کرده ولی یه سری از آدم بزرگ‌ها واقعا نفهمن، نمیفهمن که با یه بچه یک ساله که تازه داره دنیا رو کشف می‌کنه طرف نه با یکی اندازه خودشون
من تلاشم رو میکنم که بفهمونم بهشون ولی مسخره‌تر آینه که همین چیز ساده رو هم نمیفهمن!!
میان هی به بچه من نکن بکن میکنن، هی انگشت براش تکون می‌دن که نه نه نه...

وااااای‌.... خدایا بهم صبر بده از این جماعت نفهم
 
۱۷ مرداد ۱۴۰۴
فکر میکنم دیشب پنج بار از خواب بیدار شدم و البته هر بار هم داشتم خواب می‌دیدم
یکی از خواب‌ها خواب مادربزرگم بود که در سال ۱۳۹۲ در سن ۷۶ سالگی به علت سرطان لنفاوی درگذشت خواب دیدم که مادربزرگم مثل یک بچه بود و توی اون خونه قدیمی که قبلاً زندگی می‌کرد بود.
اون خونه مثل یک بچه شده بود، ینی من میدونستم سنش زیاده ولی مثل یه بچه نیازمند شده بود، یه سری افراد غریبه اومده بودن و من می‌دونستم که اون‌ها شارلاتنن و قصد دارن زندگی مادربزرگم رو بشورن و ببرن، داشتم تلاش می‌کردم که به مادربزرگم بفهمونم ولی اون خیلی به اونا اعتماد داشت و از اینکه اونا دورشن و بهش رسیدگی میکنن راضی بود
 
این چند روز حسین بدجوری بد غذا شده البته دیدم یهو قاشق رو برداشت و خودش شروع کرد به خوردن ولی بازم درست نخورد
منم یه فکری به ذهنم رسید
سارا مرتضوی

اتمام یافته موضوع 'مجموعه قصه‌های قاشق کوچولو | سارا مرتضوی'

مجموعه قصه‌های قاشق کوچولو
نویسنده : سارا مرتضوی
ژانر : فانتزی
رده سنی : خردسال
inshot_%DB%B2%DB%B0%DB%B2%DB%B5%DB%B0%DB%B8%DB%B1%DB%B0_%DB%B2%DB%B3%DB%B0%DB%B8%DB%B2%DB%B5%DB%B5%DB%B7%DB%B8_na1e.jpg

هدف: ترغیب به غذا خوردن

خلاصه: قاشق کوچولو سفر می‌کنه و تجربه کسب می‌کنه، به دهان‌ها میره تا بچه‌ها غذا بخورن و رشد کنن.
  • Like
 
داشتم تاریخچه استوریمو میدیدم که در چنین زمانی یک سال پیش حسین توی دستگاه زردی بود
کولر زیاد، من زیر پتو و حسن ل*خت با چشم بسته زیر دستگاه ک نور آبی داشت
فقط گریه کرد تا خود صبح و مدام تکون می‌خورد که از زیر دستگاه بیرون بیاد
دو هفته‌اش بود
 
۲۰ مرداد ۱۴۰۴

حسین این روزها درد دندون می‌کشه چون آسیاب دیگری نصفه درآمده، اینقدر که دندان‌های فک بالاش در میاد، دندون‌های فک پایینش در نیومده
بالا ۸ تا و پایین سه تا.
چهار دست و پا ثابت میمونه و حرکت نمیکنه ولی از دیروز دستش رو به هر جا که میتونه می‌گیره و رو دو تا زانوهاش می‌ایسته، توی دوره طلایی می‌گفت مراحل رشدشان باید پشت هم باشه ولی شنیدم یه سری از بچه ها بدون اینکه چهار دست و پا بشن می‌ایستند.
دیگه غذا از دستم نمیخوره و خودش قاشق رو می‌گیره و مورچه مورچه می‌خوره حتی قاشق را برعکس می‌گیره ولی به دهانش می‌بره
دوست داره غذاهای پر از نمک و ادویه خودمون رو بخوره


دارم یکی یکی تموم داستان های باز رو می‌بندم تا ببینم کی به کجاست.
 
امروز اتفاق جدیدی افتاد، حسین گیر داده بود به سیم های تلویزیون، برای رسیدن بهش میز تلویزیون رو گرفت و بیشترین تلاشش رو برای ایستادن کرد، پاهاش هنوز قوی نیست ولی چند ثانیه ایستاد فکر نکنم دیگه چهار دست و پا بشه
هنر بعدیش با قاشق غذا خوردنش بود، هر کاری کردم غذا رو نخورد منم گذاشتم جلوش و رفتم، بعد دیدم خودش با قاشق داره غذا می‌خوره
الان حرف هام رو بیشتر متوجه میشه
وقتی بهش میگم بریم دستشویی، به دستشویی نگاه می‌کنه
وقتی باباش لباس‌هاش رو میپوشه، می‌دونه داره میره سرکار و باهاش بای بای می‌کنه
خداحافظی و سلام کردن رو بای بای می‌کنه
کلمات رو آهنگین به زبون خودش میگه، صداش می‌زنم جواب میده و وقتی گشنه‌اش باشه میگه به

به وقت ۱۲ ماهگی
 
۲۱ مرداد ۱۴۰۴

یکی از آرزوهام مدل شدنه، به نظرم جالبه اینکه جوری باشه که تا حالا نبودی
آرایشی که تا حالا نداشتی
لباسی که تا حالا نپوشیدی
و جاهایی که تا حالا نرفتی
به نظر مدل شدن یه ماجراجوییه
 
یه سریا هستن آنقدر از مشکلاتشون حرف می‌زنن که سرت سوت میکشه، تازه هر چی میخوای بری دویاره همون جرت و پرت‌ها رو از اول برات تعریف میکنن، بعد که تو می‌خوای دو کلوم از مشکلاتت بگی رو اونور میکنن که ینی نمی‌شنویم
پوووف
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
۲۲ مرداد ۱۴۰۴
بدترین چیزی که ممکنه وجود داشته باشه آینه که چار تا بیان بگن نمیشه، یعنی ذهن محدودی داشته باشن و حتی حاضر نیستن مسئولیتش رو قبول کنم.
این دقیقا کار آدم‌های ضعیفه، من با اونا کاری ندارم
همچین آدم‌های تقی به توقی از هم می‌پاشن، اعصابشون بهم میریزه و نمیتونن هیچ چیز رو کنترل کنن
 
شما برای پاسخ‌دادن باید به انجمن ورود کنید.
کی این تاپیک رو خونده (کل خوانندگان: 48)
عقب
بالا پایین