~ یافتن معنای زندگی (بر پایه فلسفهی افلاطون و سقراط) :
در این دیدگاه، معنایی از پیش وجود دارد و زندگی و هستی دارای یک معنا و هدف ازلی هستند که انسان باید آن را کشف کند. این دیدگاه پایه فلسفهی افلاطون است؛ او معتقد بود که دنیای واقعی، دنیای ایدهها و حقیقتهای مطلق است و زندگی واقعی با شناخت آنها معنا پیدا میکند.
سقراط هم بر پرسشگری مستمر و خودآگاهی جهت یافتن حقیقت و فضیلت تأکید داشت و میگفت: «زندگی بدون تأمل، زندگی نیست.»
در این دیدگاه، زندگی ذاتاً بیمعنا است و این خود انسان است که باید به زندگی خود معنا ببخشد. نیچه یکی از صاحبنظران مهم این دیدگاه بود. او بر این باور بود که انسانها باید خودشان هدف زندگی را بسازند و معنا خلق کنند، نه اینکه منتظر کشف معنایی از بیرون باشند.