چالش [ تمرین نویسندگی ]2️⃣1️⃣

[-ALI--ALI- عضو تأیید شده است.]

ورود برای عموم آزاد است.




همراه شما هستیم با سری بیست و یکم چالشهای نویسندگی.
اگر قرار بود جمله ای بنویسی که شخصیت داستان با یه شوخی، دردش رو پنهون میکنه چی مینوشتی؟​

 

[blue lady]

سختی؟!
نه‌بابا! دیگه زندگی انقدر منو با خاک یکسان کرده خودش دربرابرم کم آورده...

 

[سارا مرتضوی]

می‌گفت مغزش پر از ایده‌ست، کسی نمی‌دونست منظور اون توموریه که داره تو سرش جولان میده.

 

[سایه مولوی]

- من بهشون حسادت می‌کنم؟!
خنده‌ی تلخی کرد و ادامه داد:
- نه بابا؛ اتفاقاً من خودم بودم که مسبب آشنایی نامزدم با دخترخالم شدم.

 

[سونی]

وقتی دیروز زنگ زدم دکتر و گفتم «احساس می‌کنم دنیا داره تموم میشه» اونم با خونسردی گفت «نگران نباش این فقط یکی از عوارض جانبیِ بزرگسالیه.»
برای همین تصمیم گرفتم از امروز به جای گریه، بشینم و به هرچیزی که می‌خورم نمره‌ی طعم بدم. فعلاً نون و پنیر امتیاز ۴ از ۱۰ رو گرفت. زندگی ادامه داره، امتیازدهی هم همینطور!

 

[سونی]

خب، از اونجایی که قراره امسال هم هیچ‌کس عاشقم نشه، حداقل می‌تونم روی تختم دراز بکشم و به سقف خیره شم و رکورد گینس رو توی «بیشترین روزهای پیاپی با پیژامه» بشکنم. اینم یه جور موفقیته دیگه، نه؟

 

[سونی]

من حالم خوبه، فقط حس می‌کنم مغزم یه لحظه رفته کافه تا قهوه بخوره و یادش رفته کیف پولش رو بیاره و حالا پشت پیشخوان گیر افتاده؛ شما بگید باید برای آزادیش چی گرو بذارم؟ شاید این حس تهی بودن رو؟ البته اونم که از قبل گرو رفته.

 

[FarzaneFarzane عضو تأیید شده است.]

- ضربه‌ی محکمی بود ولی خون نیومد
ببین کبودیش چه قشنگه!
ای کاش میتونستم یادگاری نگهش دارم ...

 

[حسین یحیائی]

سرباز: قربان نیرو‌های دشمن مواضع ما رو به شدت تخریب کردن و دارن به سرعت پیشروی می‌کنند، تعداد زیادی کشته دادیم و فکر نمی‌کنم بتونیم اینجا رو حفظ کنیم. اصلا شرایط مناسبی نداریم تو این جنگ.
فرمانده: نگران نباش سرباز خدا با ماست !
سرباز: قربان اگر خدا با ماست، پس کی با اوناست؟

 

[ZeinabHdm]

امیر: میشه بگی این چه کوفتیه دیگه دادی به خورد من!
محمد: بابا بشین سر سفره نونتو بخور خدا رو هم شکر کن.
امیر با پوزخند: خدا؟! اگه خدا می‌خواست با شکرگزاری ما نعمت رو برامون افزون کنه که الان به جای این کاسه آب، یه دیس کباب جلومون بود.