روانشناسی نشانهٔ اول ترما

[سونی]

نشانهٔ اول: بازگشت‌های مکرر خاطره (Intrusion)​

 

[سونی]

قربانیان تروما معمولاً می‌گویند نمی‌توانند ماجرا را به یاد بیاورند و هم‌زمان می‌گویند نمی‌توانند آن را فراموش کنند.​

 

[سونی]

خاطره‌ی تروما، نه مانند سایر خاطرات معمول، بلکه به‌شکلی تکه‌تکه، حسی و بدنی بازمی‌گردد.

این بازگشت ممکن است به‌صورت:
کابوس شبانه،
تصاویر ذهنی (فلش‌بک)،
احساسات ناگهانی بدون زمینهٔ واضح،
یا واکنش‌های بدنیِ شدید به صدا، بو، لم*س یا نور باشد.​

 

[سونی]

خاطره، نه در قالب کلمه، بلکه از طریق بدن ظاهر می‌شود.

مثلاً بیماری ممکن است در اثر بوی خاصی دچار تپش قلب، تهوع یا لرزش شود؛ بدون اینکه آگاه باشد چرا.

بعدتر ممکن است متوجه شود که آن بو، همان بویی بوده که هنگام تجربهٔ آزار یا جنگ یا تصادف وجود داشته.​

 

[سونی]

بازگشت خاطره، گاهی چنان واقعی و زنده است که فرد حس می‌کند دوباره در آن موقعیت قرار گرفته.

در لحظهٔ فلش‌بک، مرز زمان فرو می‌ریزد: گذشته، حال می‌شود.​

 

[سونی]

این خاطراتِ بازگشته، معمولاً با شرم، انزجار یا وحشت همراه‌اند.

و همین موجب می‌شود که فرد تلاش کند از آن‌ها بگریزد؛ که این ما را به دستهٔ دوم نشانه‌ها می‌رساند: اجتناب.»​