روانشناسی گاهى ناخودآگاه به خودمان آسيب مى‌زنيم!

[سونی]

گاهى ناخودآگاه به خودمان آسيب مى‌زنيم.​

 

[سونی]

”عناد به خود”
شخص مدام یک چشم به خود واقعی اش دارد و یک چشم به خود ایده آلی.

این دو را با هم مقایسه می کند و می بیند فاصله زیادی بین آن دو، یعنی آنچه واقعا هست و آنچه دوست دارد باشد وجود دارد.​

 

[سونی]

بنابراین به شدت از خودش، از خود واقعی اش متنفر و منزجر می گردد و مدام در صدد شکنجه و آزار آن بر می آید و با این مقایسه خود را تحقیر می کند.

توقعات زیاد و غیره ممکن از خود نیز به این جهت است که می خواهد به هر طریق شده خود را به ایده آل برساند و فاصله این دو ”خود” را پر کند. ​

 

[سونی]

در نتیجه بیش از حد توانایی و ظرفیت، از خودش انتظار پیشرفت و تعالی پیدا می کند.

و همیشه می ترسد که دیگران او را خوب بشناسند و به واهی بودن تصورات ایده آلی او درباره خودش پی ببرند.​