|یه خط طوری|

[Parham]

همین فردا باید برم لاله زار ، جوونیم تووی اون خیابون گذشت

 

[Parham]

همه عمرمون تووی آتیش بود ، کی گفته کی گفته که آسون گذشت

 

[Parham]

کی گفته کسی ما رو مثل یه مشق ، تووی دفترِ روزگار خط نزد

 

[Parham]

کی گفته یه تفویم نفرین شده ، به دنیای ما رنگِ وحشت نزد

 

[Parham]

منو از دلِ اون خیابون بپرس ، منو از همون خاطراتِ عزیز

 

[Parham]

از اون روزگاری که خوشبختی رو میشد دید تووی استکان روی میز

 

[Parham]

منو از صدای پُر از سرخوشیم توو قبل از هجومِ شب و عربده

 

[Parham]

منو از همون لاله زاری بپرس که دل واسه دیدنش لک زده

 

[Parham]

نگو راه دوره نگو چاره نیست ، چمدونِ دلتنگیامو بیار

 

[Parham]

نگو اون خیابون دیگه دود شد ، همین فردا باید برم لاله زار