-
Vitrin konusu
- #71
ببین کلا چه تو سبک سمبولیسم چه تمثیل اگه پیامت رو خیلی فریاد بزنی یا نمادها خیلی تابلو باشن شعاری میشهاوه، میشه بدونم چرا؟
اون ظرافته خیلی مهمه
کافکا استادشه جدی
ببین کلا چه تو سبک سمبولیسم چه تمثیل اگه پیامت رو خیلی فریاد بزنی یا نمادها خیلی تابلو باشن شعاری میشهاوه، میشه بدونم چرا؟
حتی مدتی قبل سمفونی مردگان رو خوندم
خیلی گیج کننده بود برام، اما تا جایی میتونست گیج کننده باشه که نخوای با عمق حواست بخونی!
سبک خوبی داشت، اون سبک «حسی» یه سبک مجزا از مابقی داستانهاست که کار هرکسی نیست. یعنی حسی نوشتن، خیلی سخته. فکرش رو کن... نویسنده هر لحظه که هرجا رو دوست داشت مینوشت!
یعنی از نوجوانی، میرفت به پیری، از پیری شخصیت میرفت به کودکی و...
هرجا، حسش اون رو میطلبید، میرفت و مینوشت
قبول دارمببین کلا چه تو سبک سمبولیسم چه تمثیل اگه پیامت رو خیلی فریاد بزنی یا نمادها خیلی تابلو باشن شعاری میشه
اون ظرافته خیلی مهمه
کافکا استادشه جدی
توی کانالت برشی از دگم رو خوندم، در این سبکه؟احتمالا از دگم خوشت میاد:))
ببین اینطوریه که مثلا طرف داره از خاطرات بچگیش و جنس احساساتش میگه بعد یهو میگه من اعداد تعریفنشده رو دوست دارم یا صفحهی بعد یهو میگه من شیرعسلم=))توی کانالت برشی از دگم رو خوندم، در این سبکه؟
من خودم توی ادوارد به شدت دچارش بودم البتهقبول دارم
واقعا این نوع سبک نوشتن خیلی هنر و استعداد میخوادببین اینطوریه که مثلا طرف داره از خاطرات بچگیش و جنس احساساتش میگه بعد یهو میگه من اعداد تعریفنشده رو دوست دارم یا صفحهی بعد یهو میگه من شیرعسلم=))
بنظرم برمیگرده به توصیفات پویا و ایستامن خودم توی ادوارد به شدت دچارش بودم البته
واقعا این نوع سبک نوشتن خیلی هنر و استعداد میخواد
که در مجموع یه طوری بهم ربطش بدی
عاشق این سبکم
سمفونی مردگان تجربه شیرینی بود
درستهگاهی اوقات اگه آزاد بذاریش خود به خود ربط پیدا میکنه
تقریبا مثل اون چیزی که من بهش میگفتم حسن طنزیل:))
البته معروفی استاد منه