انجمن کافه نویسندگان

ز غمم دل‌ها شود دانه دانه در دستم پیغامی عاشقانه ندارم صنمی، امیدی، احتیاجی زین مهر و الطاف روزانه قسم به رنج روزگار ندارم عشق و محبتی جز ز پروردگار یگانه.

دانلود آهنگ Come Back Home https://dl2.beelody.com/Free/2021/5/This%20Is%20Calum%20Scott%20(2021)%20[Beelody]/17%20Come%20Back%20Home%20(Calum%20Scott).mp3

دنیا دیگر حتی با دیدن رنگین کمانِ خوشبختی، لبخند نمی‌زند. اما تو ناراحت نباش...! از زمانی‌که ابر بغضش را نگه داشت، تا تو در آن سرما خیس نشوی؛ فهمیدم مهربانی هنوز در قلب‌ها، خانه‌ دارد.

می‌دانی؟! من عادت کردم. خیالم تو را میهمان است. روزمره من از مرور شروع تا انتهای بینهایت ماست. از پرواز فراز آسمان به الوار های کهنه‌ی غرق در گِل به انتظار بنا شدن. از درخت های سر به فلک کشیده به پیچ تاب توپ:گلللل از نگاه ها به انکار ها از نگرانی ها به بی قراری ها به دیروز به امروز به فردا من...

فصل سوم: معنی و لفظ لفظ اصطلاحاً به وزن و قافیه گفته می‌شود و برای شعر بیشتر کاربرد دارد؛ اما گاهی در دلنوشته هم شاهد بکار رفتن بعضی کلمات هم آهنگ و هم وزن هستیم که برای زیبایی نوشته استفاده میشود. البته همه چیز به لفظ کلام ختم نمیشود و لفظ ادبی فقط پوششی برای نوشته است که در نگاه اول موزون و...

نقد کلی: موضوع اصلی دلنوشته مربوط به عشق یک طرفه‌ای است که در کنارش فضای غم انگیزی را هم ایجاد کرده است. ژانر غمگین در دلنوشته وجود ندارد پس باید به جایش ژانر تراژدی نوشته شود. به دلیل این‌که مفهوم اصلی متون عاشقانه است؛ بهتر است در ژانر عاشقانه هم ذکر شود. دلنوشته از احساسات واقعی و تجربه های...

آپدیت شد. پ.ن: همه بخوانند! به موزخ: 30/02/1401

"اختصاصی کافه نویسندگان"

عاشق چشمانت شده ام شب همه شب به مستی می‌برد فکر آن عشقه ناعاشق من به فکرت بگو بردارد دست از سر من دیوانه شدم بس همه شب از سر درد ینی انقدر بی وفایی عشق من که دل به دل داده ای جز دل من

۹. اگر به گذشته برگردید، باز هم نوشتن را انتخاب می‌کنید؟ صد در صد. شاید بشه گفت بهترین و درست‌ترین تصمیم زندگیم همین تصمیم به نوشتن بوده. ۱۰. به نظر شما نوشتن یک‌موهبت خدادادی‌ست و یا مهارتی که با استمرار به دست می‌آید؟ به نظرم هر دوش. موهبت، استعداد یا اشتیاق یا هرچیزی که بشه اسمش رو گذاشت...

هرگز ننالم از رنج و محنت خلق که هرچه به سرم آمد، از دست خالق بود هرگز نگویم پیش غیر، شکایت کولی که هرچه بهتان شنیدم، از دهان اغیار بود خواستم روزی از تو و خیالت، میان جمعی اجنبی سخن گویم شهره‌ی یک شهر بودی؛ چاره‌ام سکوت بود هرگز خرج نکنم مهر بر مترسکی که هرچه محبت کردم، حرام مشتی پوشال بود