دلنوشته ♥دلـنـوشـتـه هـاي رضا کاظمی

[Diako]

تــو حــــرامِ منــی وُ

حـــلالِ تمــامِ شهــر!

با مــردم که نمــی شود جنگیــد،

به گلولــه ای حــلالَ م کـــن!

 

[Diako]

دارم جَویده می شوم

میانِ آرواره های سمجِ موریانه ای

که جا گذاشته ای در سرم

 

[Diako]

پاییــز

زنی ست زیبـا،

با مـوهای بلنــد و روبـان های رنگـی

و مـردی ست تنـها،

عابـرِ همیشه ی خیـابانی کـه

زن از آن گذشتـه، رفتـه باشد

 

[Diako]

کـاش پـله برقی هـای فرودگـاه را عکسْ سـوار می شدی

به خانـه برمی گشتیـم

در خیـابان عاشق می شدیـم

بعد، کودک، نـوزاد،...

و بعـد،

کـاش اصلن به دنیـا نمی آمدیـم!

 

[Diako]

گاهی خـــودت را رهـــا کن

مثل بادبــادکْ در بـاد.

نگـــران نباش!

دوبــاره برمــی گردی

در دســــــت های کودکــی بازیگــوش

 

[Diako]

به مووهات شانه می کشی

باران می شود

به چشم هات سُرمه،

آفتاب می شود

به گوونه هاتْ برگِ گُل

مهتاب

به ل*ب هات...

به ل*ب هات دیگر دست نزن!

 

[Diako]

قطـاری که تـو را بُـرد

و خـودش را به کـوه زد

خـراب نبـود؛

عـاشـق بود!

 

[Diako]

تــو

لعنـتِ خــدا بـه مـن بودی.

کـاش دوبـاره لعنـت م کنـد خــدا

 

[Diako]

درها و پنـجره ها، بـاز

پـرده ها، در بـاد

خـانه، درهم ریختـه و خراب.


حتـمن تو رفتـه ای

وگـرنه

هیـچ تـوفانی نمی تـوانست با خـانه چنیـن کنـد!

 

[Diako]

از وقتـی رفتـه ای

همـه چیـز زیبـاتر شده است:

پاییـز، تمـاشای غروب و سفر دُرناها،

قـدم زدن در خیابان و ...

کـاش زودتـر مـی*رفتـی!