شعر [ماه‌تاب شعر]

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

گفتم ل*ب تو را که دل من تو برده‌ای



گفتا کدام دل چه نشان کی کجا که برد





#سعدی

??

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

گفت اے مجنون شیدا ، چیست این؟



می نویسے نامه ، بهر ڪیست این؟



گفت : مشق نام لیلے میڪنم



خاطر خود را تسلے میڪنم



چون میسر نیست من را ڪام او



عشق بازے میكنم با نام او...





#جامی

??

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

ماییم که بی‌مایی ما مایهٔ ماست

خود طفل خودیم و عشق ما دایهٔ ماست



فی‌الجمله عروس غیب همسایهٔ ماست

وین طرفه که همسایهٔ ما سایهٔ ماست

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

تمام آسمان کنج دل توست



و خوبی حاصل رنج دل توست



پناه آهوان وحشی دشت



به زیر چتر نارنج دل توست

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

دل که خو کرده به اندوه فراغت همه عمر
با خیالت همه شب دست در آغوشش باد ..

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

بگیر دست مرا ...

تا تب تو را بسرایم...

تو را تپنده‌تر از نبض واژه‌ها بسرایم...

نپرس تازه چه داری ...

که هر دقیقه که هر آن...

بگیر دست مرا و بخواه تا بسرایم ...!

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

دلت که گرفت

تاربه تار

بنوازسازمویم را

خوش آهنگ ترنباشد

ازنی مجنون دربیابان

کم ازآن نیزنباشد

بنواز تا

دمی به سازتوبرقصم

همچو پروانه

به دور شمع

بسوزانم

اگرخواهی

من ازمهرومن ازکینت

من از لبخند خشمگینت

من ازاخم دل انگیزت

ندارم باک

ندارم باک

که تا گردم

زعشق تو

خاکستری در باد

روم برباد

ولی ازیادتو

بازهم

همان ققنوس شوم من

که یادت را

که عشقت را

کنم آواز

به گوش همگان

تا همه هنگام



نغمه محسنی

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

در تاریکیِ پشت پلک ها

قدم می زدم

ستاره

رفته بود

و خدا داشت شب را دلداری می داد.

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

گویند سرانجام ندارید شما ،

ماییم که بی‌ هیچ سرانجام خوشیم !





• حضرت مولانا

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

زندگی دردِ قشنگیست،

به جز شب هایش!

که بدون تو فقط خواب پریشان دارد...