شعر [ماه‌تاب شعر]
- نویسنده موضوع نازلـی
- تاریخ شروع
چـو پـاره ی تنی از مـن جُدا نخواهی شد
تـو دَرهـمی بــه حیـاتـم سوا نخواهی شد
بـه یـادِ یـار نشـستن کـه آب و نـان نشـود
تـو ای دو دیـده به یـاد اکتفا نخواهی شد
تــو مهـربانـی و در لُـطف و بـاوفا گُـل مـن!
کنـی هـرآنچه تو صاحبْ جفا نخواهی شد
اگـرچــه جـای وفا را گرفته هـول و هـوس
بـگـــو طلا بشــــوی هــم وفا نخواهی شد
تصـدّق تــو شُـدم تــا جـدا ز مــن نشـــوی
شُـدی و صَـدْقـه! تـو رفـعِ بلا نخواهی شد
زبـان تـلخ تــو میـگفت: "میــر در غــم مــا"
به مـرگ من بـه خدا کـه رضا نخواهی شد
منـم کـه نای و نوا را پـس از تو پـس دادم
ولـی خوشـا به تـو کـه بی نوا نخواهی شد
رها مــرا بنمودی چــو مــوی خـــود در بــاد
رها منــم تـو کــه در مـــن رها نخواهی شد
نـهـان نمیکُنمت، وصـله ای تــو بــر تــنِ مـن
عیان چو شمسی و در من خفا نخواهی شد
منـم که عاشــق و با غـم شـبیه خویشاونـد
تـــو فــارغـی و بــــه غـم آشنا نخواهی شد
غـریقِ یاد تو مشـغول دست و پا زدن است
تـو لیک محض مـن ات در شنا نخواهی شد
بکـوب دربِ حبیـبان ز عشـق و غـافـل بـاش
ز کِبْر، چون که چنین چون گدا نخواهی شد
دوای روز فــراقــی بــــه عـــدّه ای شـاهیـن!
چه حیف نـزد خود از غـم شفا نخواهی شد
#شاهینپورعلیاکبر
تـو دَرهـمی بــه حیـاتـم سوا نخواهی شد
بـه یـادِ یـار نشـستن کـه آب و نـان نشـود
تـو ای دو دیـده به یـاد اکتفا نخواهی شد
تــو مهـربانـی و در لُـطف و بـاوفا گُـل مـن!
کنـی هـرآنچه تو صاحبْ جفا نخواهی شد
اگـرچــه جـای وفا را گرفته هـول و هـوس
بـگـــو طلا بشــــوی هــم وفا نخواهی شد
تصـدّق تــو شُـدم تــا جـدا ز مــن نشـــوی
شُـدی و صَـدْقـه! تـو رفـعِ بلا نخواهی شد
زبـان تـلخ تــو میـگفت: "میــر در غــم مــا"
به مـرگ من بـه خدا کـه رضا نخواهی شد
منـم کـه نای و نوا را پـس از تو پـس دادم
ولـی خوشـا به تـو کـه بی نوا نخواهی شد
رها مــرا بنمودی چــو مــوی خـــود در بــاد
رها منــم تـو کــه در مـــن رها نخواهی شد
نـهـان نمیکُنمت، وصـله ای تــو بــر تــنِ مـن
عیان چو شمسی و در من خفا نخواهی شد
منـم که عاشــق و با غـم شـبیه خویشاونـد
تـــو فــارغـی و بــــه غـم آشنا نخواهی شد
غـریقِ یاد تو مشـغول دست و پا زدن است
تـو لیک محض مـن ات در شنا نخواهی شد
بکـوب دربِ حبیـبان ز عشـق و غـافـل بـاش
ز کِبْر، چون که چنین چون گدا نخواهی شد
دوای روز فــراقــی بــــه عـــدّه ای شـاهیـن!
چه حیف نـزد خود از غـم شفا نخواهی شد
#شاهینپورعلیاکبر
آخرین ویرایش توسط مدیر:
°
نفس هایت
ریخته در دامن صبح
عطرِ چشم هایِ تو در هواست...!
لبخند می زنی
آسمان خیس از کلماتت
لبانم را می بوسد...!
یک جرعه عشق دامن‌گیر دلم
تا هنگامه ی زیبایی ات
و زمین رقص کنان ...
نامت را باران می گذارد ...
نفس هایت
ریخته در دامن صبح
عطرِ چشم هایِ تو در هواست...!
لبخند می زنی
آسمان خیس از کلماتت
لبانم را می بوسد...!
یک جرعه عشق دامن‌گیر دلم
تا هنگامه ی زیبایی ات
و زمین رقص کنان ...
نامت را باران می گذارد ...
آخرین ویرایش توسط مدیر:
و تو هم روزی پیر می‌شوی
اما مـن
پیرتر از ایـن نخواهم شد
در لحظه‌ای از عمرم متوقف شدم
منتظرم بیایی
و از برابرِ مـن بگذری
زیبا ، پیر شده
آراسته، به نوری که از تاریکیِ من
دریغ کرده‌ای...
#شمس_لنگرودی
اما مـن
پیرتر از ایـن نخواهم شد
در لحظه‌ای از عمرم متوقف شدم
منتظرم بیایی
و از برابرِ مـن بگذری
زیبا ، پیر شده
آراسته، به نوری که از تاریکیِ من
دریغ کرده‌ای...
#شمس_لنگرودی
آخرین ویرایش توسط مدیر:
کی این تاپیک رو خونده
(کل خوانندگان: 3)