وقتی آدمای اشتباه زندگیتو حذف میکنی تازه میفهمی چقدر کافی ای، چقدر با خودت آرامش داری و چقدر از سر همشون زیاد بودی، تازه میفهمی هیچ‌وقت هیچ چیزی به هیچکس بدهکار نبودی و نیستی
آدم های مهر طلب کات نمیکنند با آنها کات میشود.
- نوشتهها
- 3,616
- پسندها
- 2,779
- امتیازها
- 438
غمِ زیاد؛
باعث گریه نمیشه، ساکتت میکنه..!
باعث گریه نمیشه، ساکتت میکنه..!
یجا نوشته بود وقتی ادمی از زندگیتون میره اولش شاید مهم نباشه، چون تکراری شده، ولی بعد جای نبودنشه که سوهان روح میشه!...
خواستم بگم کاملاً اشتباست، بعضی وقتا زندگیو الک میکنی و الکیا میریزن، ابداً جای خالیشون حس نمیشه، تازه مدام میگی چرا یِ همچین آدم ِ مُزخرفی تو دقایق پُرارزشم سهیم شُد؟
خواستم بگم کاملاً اشتباست، بعضی وقتا زندگیو الک میکنی و الکیا میریزن، ابداً جای خالیشون حس نمیشه، تازه مدام میگی چرا یِ همچین آدم ِ مُزخرفی تو دقایق پُرارزشم سهیم شُد؟
تو به کی رفتی که دیگه برنگشتی؟!
یچیزی میبینی با خودت میگی اوهه! بشر این چقد دیگه درگیره هنوز. همینطور میخونه میدونه که بفهمه حرف بزنه. بلاخره آدم وقتی یجا رو فقط داشته باشه زیاد توجه میکنه.
برعکس خیلیا که بزرگ شدن هنوز خیلی کوچیکی!
برعکس خیلیا که بزرگ شدن هنوز خیلی کوچیکی!
Farzane
مدیر آزمایشی تالار جامعه و فرهنگ + اشعار عمومی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایـشی تالار
تئوریسین
فرشته زمینی
- نوشتهها
- 870
- پسندها
- 2,470
- امتیازها
- 283
حوصله ی بحث کردن نیست ؛
تا اطلاع ثانوی تمامی حق های دنیا ،برای شما
نوشیدن چای در کنار عزیزان ، برای ما
تا اطلاع ثانوی تمامی حق های دنیا ،برای شما
نوشیدن چای در کنار عزیزان ، برای ما
خیال، بیشرین سوخت و ساز مغز رو می‌گیره!
شاید به‌همین خاطره که بدون اینکه کاری کرده باشی، خسته‌ای!
شاید به‌همین خاطره که بدون اینکه کاری کرده باشی، خسته‌ای!
هیچ کس کامل نیست؛ زیرا تکامل با نقص ها معنا پیدا می‌کند.
در این دنیایی که به آن واقعیت میگویند، هر روز چشم باز می‌کنیم؛
و چقدر تلخ است، واقعیتی که واقعیتش جنگ است.
و چقدر تلخ است، واقعیتی که واقعیتش جنگ است.
بهترین قسمت مرگ، زنده نبودن است؛ اینکه نباشی تابا زجر کشیدن دیگران زجر بکشی، اینکه نباشی ببینی گریه‌های مادری برای بچه‌اش، صدای پر بغض پدری از فشار زندگی، نبینی آدم‌های خیابون نشین که سرما و گرما شون رو با صدای ماشین‌های توی خیابون می‌گذرونن.
اما بدترین قسمتش هم، زنده نبودن است!...
اما بدترین قسمتش هم، زنده نبودن است!...
آخرین ویرایش:
قاعده‌ای وجود ندارد كه به درد همه بخورد، هر كس باید خودش راهی بیابد كه او را نجات دهد.
بی تعارف اسم تایپکو عوض نمیکردم بهتر بودا :/
اگه دوستان قبلا با پستاشون تایپک رو مزین نکرده بودن خصوصیش میکردم.
اگه دوستان قبلا با پستاشون تایپک رو مزین نکرده بودن خصوصیش میکردم.
متنی که در ادامه می خوانید، از کتاب “دست بردن زیر لباس سیب!” نوشته ی “محمد صالح علاء” انتخاب شده است:
محبوب من! در پاییز مرغان دریایی از دورها می رسند و در من جیغ می کشند. که همه هستی در دورهاست. همه چیزهای خوب محصول دورهاست. کشتی ها و قطارها از دورها، می آیند. جاده ها، طیاره ها، بادها، موج ها، طوفان ها، رودها، پاییز خسته و آواز عاشقان همه از دورها، می رسند. ای خوشا به حال دورها. محبوبم! آرزوها، واژه ها، ترانه ها، صداها، عطر شقایق های کوهی از دورها، می آید. اگر دورها نبود من چه می کردم. اساس هستی در دورهاست. آفتاب، آسمان، ستاره ها، کوه ها و چشمان شما همه در دورهایند. مثل جوانی من. محبوب من! اجرت عاشقی است آن دورها.
سلام دورها! چرا همه ی چیز های ِ خوب در شما اقامت دارند؟!
دُچآر باید بود..
مردم عادت دارند، دستشان به چیزی نرسد بد آن را میگویند.
خودت میگی پیدا نیستی، وقتی میامم خودت نیستی!
تو بگو واسه چی دلگیر میشی؟! واسه چی دلنازک میشم!..
تو بگو واسه چی دلگیر میشی؟! واسه چی دلنازک میشم!..