روزنامـه روزنامه شهریورماه 1404

آسِمان؛ · دیروز ساعت 02:14

درود به همگی

با آخرین روزنامه‌ی تابستان 1404 در کنار شماییم.
( چون یک سری سورپرایز آخر فصل داریم به همین یک روزنامه بسنده می‌کنیم Book

)
امیدوارم از خوندن اخبار لذت ببرید.

روزنامه‌ی این هفته رو تقدیم می‌کنم به
@zhina
جات توی تیم واقعا خالیه. و باید بگم بی‌صبرانه منتظر برگشتتم.
یکمین سالگرد مدیریتم در کافه ژورنال رو هم به خودم تبریک می‌گم (s549)_

(کسی دلش خواست برای تبریک بهم سکه بده، بده -2-35-

)

آسِمان؛ · دیروز ساعت 02:38

طرح جامع کمک به ازدواج جوانان: از بحران نبودن شوهر تا گُل‌چینی و استیکر خداحافظی…

حوالی ساعت ۱:۵۳ دقیقه بامداد روز دوشنبه، خبرنگار ما با خستگی شدید و چشمانی نیمه‌باز به محل تاپیک همگانی «کمک به ازدواج جوانان» در منطقه طنزکده اعزام شد.
هنوز صفحه کامل بارگذاری نشده بود که پیامی با لیبل نام او به چشم خورد:

شرفمون رفت، قطعاً @malihe سوژه رو تو هوا زد... بدبخت شدیم!
خبرنگار ما همان‌جا قلم انداخت و گفت:« تا وقتی کسی رو عقد نکرده باشین، این سوژه ملغاست. البته کافیه ل*ب تَر کنید تا براتون عاقد خبر کنم و عقد آریایی بخونید.» سپس با ژست روشنفکری، انگار که وسط یک کنفرانس ادبیات تطبیقی نشسته، سرش را کج کرد و ادامه داد:«ضمناً پرچم‌های رنگی هم ساپورت میشه!»

هرچند عقد آریایی ساپورت شد، ولی داماد گردن نگرفت!

به محض اینکه نام داماد آینده لو رفت، ماجرا وارد فاز جدیدی شد.
@حسام فیضی با صدای لرزان نوشت: «وای نه، سوژه خبر این هفته شدم.»
@PerS!aN (پویا) بلافاصله هشدار داد: «داداش، مراقب باش؛ بی‌شوهری بیداد می‌کنه!»
@Alirix هم درحالی‌که بیگودی‌هایش را با وقار باز می‌کرد، نوشت: «داداش، بگو قصد ادامه تحصیل داری یا بگو قراره ده سال دیگه، تازه بهش فکر کنی و از این چیزمیزا...»
@Tiam.R آب پاکی را ریخت و نوشت:« کورخوندید، شما همتون داوطلب‌های بعدی هستید.»
از همان لحظه سیل نظراتی دیگر جاری شد؛ از «حسام نه قیافه داره، نه پول داره، نه توان ازدواج»، گرفته تا پرسشی برپایه رادیکالیسم : «حالا کی می‌خواد زنش بشه؟» گفتگوها حتی به زبان تُرکی (احتمالاً از خطّه ارومیه) کشیده شد و حسام با تمام قُوا فریاد زد: «شَرَفیمیزی آپاردین قیز... بَس دی!»
این گفتگوها تا پاسی از شب ادامه یافت و در کمتر از نیم ساعت، سیزده صفحه از تاپیک پُر شد. عده‌ای برای ساقدوشی اعلام آمادگی کردند و عده‌ای هم درخواست شیرینی ناپلئونی داشتند. اما دامادها همگی شانه خالی کردند و گمان رفت که شاید، رفته‌اند دسته‌گل بچینند.

شوهر در دسترس نیست؛ موجودی انبارها به صفر رسیده. خواهشمند است از ثبت تقاضای اعسار خودداری فرمایید.

در این میان، یکی از کاربران فریاد زد: «آقا علّاف شُدید، از این تاپیک شوهر درنمیاد!» دیگری نسخه‌ی نجاتی پیچید: «باید تاپیک دوم بزنیم؛ با موضوع شوهریابی آنلاین.»
در پی آن، ما شاهد پدیده‌ای نادر درمیان زیست‌بوم جوانان انجمن بودیم که کارشناسان در این باره هشدار دادند: ازدواج مُسری شده؛ کافی‌ست یکی عطسه‌ی «بله» بزند، تا ده جواب مثبت پشت سرش ردیف شود و تا به خودتان بجنبید، نصف انجمن درصدد ساقدوشی‌ شما برآمده‌اند!
خب بدیهی‌ست؛ در دنیایی که شغل آقا داماد «دیپلُماتیت» است (یعنی هم از وقتی، دیپلم گرفته، مات مانده چه غلطی بکند) و عروس‌خانمی که شب قبل از خواستگاری به (نامزدش/دوست‌پسرش) زنگ می‌زند که:« الو! سؤالای فردای بابام رو نمی‌خوای؟» آن‌وقت مزایده را با صد سکه شروع می‌کند. ازدواج بیش از آنکه سنت حسنه باشد، به کنکور سراسری شباهت پیدا کرده است و ماهم شده‌ایم پشت کنکوری‌های فلک‌زده!
به قول یک شاعر زیرزمینی و مَترود:
«یکی ازدواج را به عشق فروخت،
یکی به قسط...
اما هر دو به خاک گور رفتند.»

در نهایت، پس از گفت‌وگوهای فلسفی، ژست‌های جامعه‌شناسی مدرن و دموکراسی‌های عشقی، آخرین آمارهای درون‌انجمنی نشان می‌دهد: ۸۰% جوان‌ها الان نه دنبال عشقند، نه دنبال عقل؛ فقط به دنبال پرداخت اقساط ماه بعد هستند. یک نسل عاشق‌پیشه که ته ابراز عشقش این است که بگوید: «من حاضرم باهات توی تابوت، فقط نون و پنیر بخورم.» اما همین که قیمت پنیر بالا می‌رود، همان شب توی واتساپ استیکر «به امید دیدار» می‌فرستند.

سخن پایانی: اگرچه این روزها خوشبختی و ازدواج، اسیر مناظره‌ها و تصمیم‌گیری‌های اوپک شده و با هر نوسان دلار دچار سردی مزاج می‌شود، اما امیدواریم همه‌ شما مثل یک عطسه‌ی ناگهانی، عشق واقعی را تجربه کنید.

ژورنالیست‌: @malihe

آسِمان؛ · دیروز ساعت 10:34