بستگی به شیوه رفتن داره یه دوست دوره لیسانسم همینجوری رفت هنوز که هنوزه خوابش می بینم چش شد و برعکس یه دوستم به سبک بی ادبانه ای .. کل اعتبارش پیشم صفر شد و از اون به بعد حس خوبی بهش ندارم
چونکه خیلی دوسشدارم و کلا سلام و خدافظی برام درصورتی معنا پیدا میکنه که مخاطبم صمیمی نیست یا بخوام برای ابد جا یا موقعیتی روترک کنم پس..من اگه بودم هیچی،هیچکاری نمیکردم
"با نفری مراوده یکطرفه داشته باشم، سالی بشه قرنی بشه ی حرکتم از اون ببینم،هرکی که باشه(البته که بسته به محترم و عزیزبودنش تلاشمُ میکنم حفظ بشه اگه نه)،قطعا برام میره خارج از دایره روابطم،آینه ام فعال میشه"
خوب دوستانی دارم که قلبا دوسشون دارم و دور به دور از هم سراغ میگیریم ولی جاشون تو قلبمه ولی خوب متقابلا منم همینجورم سراغ نمیگیرم ولی معناش کنار گذاشتن نیست دوری و دوستی هست ولی اگه اون فرد ارتباط عاطفی داشته باشم همینکه گفت
دوستت یه خطای زشتی کرده و نیاز به حمایتت داره و از طرفی حمایت کنی حق کسی دیگه ضایع میشه؟