شعر °اشعار تک بیتی°

[سُرمه.]

ناله را هر چند میخواهم که پنهان برکِشم
سینه میگوید که من تنگ آمدم، فریاد کن

- امیر خسرو دهلوی.​

 

[سُرمه.]

** نیز به دردم نمی‌دهد تسکین
مگر که زهر بریزم به استکانِ خودم!

-سجاد رشیدی‌پور.​

 

[سُرمه.]

‏ز بی‌دردان علاج درد خود جستن به آن ماند
که خار از پا برون آرد کسی با نیش عقرب‌ها

- صائب تبریزی.​

 

[سُرمه.]

پيش از آنى كه بخواهى از كنارت ميروم
تا بدانى عذر ما را خواستن كار تو نيست

-کاظم بهمنی.​

 

[سُرمه.]

ابر ِمستی تیره‌گون شد باز بی‌حد گریه کرد
با غمت گاهی نباید ساخت، باید گریه کرد

-کاظم بهمنی.​

 

[سُرمه.]

میرسد قرنی به پایان و سپهر بایگان
دفتر دوران ماهم، بایگانی می‌کند...!

- شهریار.​

 

[سُرمه.]

گفتم: به خواب دیدن زلفت چگونه باشد؟
‏گفتا: که خویشتن را در پیچ و تاب بینی

-‏سلمان ساوجی.​

 

[خانومِ شین]

عاشقی را چه نیاز است به توجیه و دلیل
که تو‌ ای عشق همان پرسش بی زیرایی

- قیصر امین پور.​

 

[خانومِ شین]

خنده رسوا می‌نماید پسته بی‌مغز را
چون نداری مایه از لاف سخن خاموش باش

- صائب.​

 

[خانومِ شین]

وفا داری مدار از بلبلان چشم
که هر دم بر گل دیگر سرایند

- سعدی.​