شعر شعری که دوست داری

[خط سیاه]

شاید زمان ما را عوض کرده است، این مرد اما همچنان مرد است
این مرد نام دیگرش درد است، چیزی که در او بود و در ما نه!

 

[خط سیاه]

زود شد، نه دیر شد از دلم پریدنت
آینه شکسته شد از غم ندیدنت

 

[خط سیاه]

باور نکنید بعد از این باور را
بر باد دهید باقی دفتر را
در عقدۀ‌ دستمال بعد از گریه
آتش بزنید شهر بی قیصر را

 

[خط سیاه]

امشب دگر چشمان سرخش تر نخواهد شد
هم‌صحبت تنهایی‌اش دفتر نخواهد شد

 

[خط سیاه]

بر پشت جلد چشم خود امضا زد و خوابید
پرواز یک شاعر از این بهتر نخواهد شد

 

[خط سیاه]

باران که رفت خاطره را پشت سر گذاشت
چشم هزار پنجره را خشک و تر گذاشت

 

[خط سیاه]

حالا که رفته‎ای / پرنده‎ای آمده است / در حوالی همین باغ روبه رو / هیچ نمی‎خواند / فقط می گوید / کو کو؟!

 

[خط سیاه]

خود سهل خواهد شد هرآنچه باورش سخت است
ای این همه ناباوری با تو چه باید کرد؟

 

[خط سیاه]

ناگهان‌ برداشت‌ از شب‌هاي‌ تهران‌، ماه‌ را
آسمان‌ِ تيره‌ با چشمان‌ِ گريان‌، ماه‌ را

ناگهان‌ آيينه‌هاي‌ شب‌، تَرَك‌ برداشتند
ناگهان‌ دزديده‌اند از شب‌نشينان‌، ماه‌ را

 

[خط سیاه]

خنده‌ات را دوره کردم خوابِ گلدان یادم آمد
تا سلامی مهربان گفتی گلستان یادم آمد