انجمن کافه نویسندکان

کسی را اگر میخواهید برایش همه باشید، همه بودن برای یکنفر سختی دارد، خستگی دارد اما آخرش توی همان لبخندی که پشت جمله ی " تو جای خالی همه را برایم پر میکنی" روی ل*ب هایش می نشیند آدم را سبک می کند. بودن نصفه نیمه به هیچ دردی نمی خورد اینکه یک نفر را درست وقتی باید رفیقش باشی تنها می گذاری یا به وقت...

طعمِ با تو بودن طعمی‌ست مابینِ اضطراب و خوشبختی! -از نامه‌های آلبر کامو به مارسا کاسارس

۱۰

‌‌ ما آدمها استاد حرف زدنیم؛ دوستش نداشته باش، دلتنگش نباش، اینقدر در برابرش ضعیف نباش، به عکسش آنجور نگاه نکن، جای خالیش را پر کن... به عمل کردنِ خودمان که میرسد؛ با دلتنگی و بغض به عکسش زل میزنیم و تند تند زیر ل*ب حروفی شبیه حروف دوستت دارم میچینیم کنارِ هم... از جای خالی ای که پر نشده و نمیشود...

فیلم من پیش از تو واقعا زیبا بود

داشتم روزی نگاری یاد می‌آید مرا هر زمان از یاد او فریاد می‌آید مرا مجمع اصحاب و وصل یار و ایام شباب همچو برق تیزرو با یاد می‌آید مرا هر دو چشم اشک‌ریزم در فراق دوستان نیل مصر و دجله بغداد می‌آید مرا همام تبریزی

من سرَم را شیره می‌مانم که یادت نیستم اما؛ پشت حجم بی‌خیالی دوستت دارم.)!

واژه اسپانیایی کِرِنسیا (Querencia): به معنی جایی که احساس امنیت میکنی، یه گوشه دنج اتاقت یا آغو*ش کسی که دوسش داری.

16- پارادکس(تناقض نما یا یگانگی دوگانه ها) نسبت دادن دو حالت و ویژگی متضاد به یك پدیده است . مانند : سیر ِگرسنه - خاموش ِگویا . مثال: چیست این سقف بلند "ساده بسیار نقش " // زین معمّا هیچ دانا در جهان آگاه نیست طنز یعنی "گریه کردن قاه قاه"// طنز یعنی "خنده ی پر اشک و آه" توضیح کامل تناقض نما...

عالی بود انشاالله درجهت رسیدن به اهدافتون موفق باشین

در میکده دوش، زاهدی دیدم مس*ت تسبیح به گردن و صراحی در دست گفتم: ز چه در میکده جا کردی؟ گفت: از میکده هم به سوی حق راهی هست

چون شانه و سنگ اگر پذیرد رایت تا فرمائی به لعل گوهرزایت دستی به صد انگشت زنم در زلفت بوسی به هزار ل*ب نهم بر پایت

تا کی فروشم آخر بی سود گوهر مهر هر چند گفته باشم من دوستم زیان را من بلبل بهشتم اما درین گلستان در روز بد نهادم بنیاد آشیان را #عرفی_شیرازی

.

آن‌چه در مدت هجرِ تو کشیدم، هیهات در یکی‌نامه محال است که تحریر کنم... ?حافظ

انجمن کافه نویسندگان اشتباه می‌کنند بعضی‌ها که اشتباه نمی‌کنند! باید راه افتاد، مثل رودها که بعضی به دریا می‌رسند بعضی هم به دریا نمی‌رسند. رفتن، هیچ ربطی به رسیدن ندارد!