انجمن کافه نویسندکان

درختی‌ام که بر آن حک شده‌ست نام کسی غمت مباد که یاد تو با من است هنوز فاضل نظری

دل من گرفته زینجا … هوس سفر نداری ز غبار این بیابان … همه آرزویم اما... چه کنم که بسته پایم

وقتی تمام جاده ها را به سوی خانه ات پیاده بال میزنم پشت پنجره خوابت بگیرد دلتنگ میشوی یا کتاب میخوانی؟ پرواز هم مثل شنا به جایی بند نیست دستم را بگیر تو را یاد بگیرم بانوی زیبای من!

انجمن کافه نویسندگان ماناآگاهانه اعتقادات بسیاری را از خانواده بر میگیریم و گزینش های زندگی مان را تحت تأثیر آنها شکل می دهیم و بی آن که از خود بپرسیم که 《آیا این باورها مرا نیرومند میکنند، یا نه؟》 صرفا رفتار افراد خانواده مان را تقلید میکنیم. البته اگر اعتقادی که بر میگیرید موجب شادمانی...