نظارت همراه رمان مه، خانه‌ی خاطره‌ها | ناظر: مینرا

[مینِرامینِرا عضو تأیید شده است.]

#16
چیزا ✘ چیزها ✔
-‌،می‌رم ✘- میرم ✔

 

[مینِرامینِرا عضو تأیید شده است.]

#17
آتیشو ✘ آتیش رو ✔
منو ✘ من رو ✔
اونم ✘ اون هم ✔
نفسشو ✘ نفسش رو ✔
دفترتو ✘ دفترت رو ✔
اونجا ✘ اون جا ✔

 

[مینِرامینِرا عضو تأیید شده است.]

#18
بالاخره ✘ بالأخره ✔
منو ✘ من رو ✔

 

[مینِرامینِرا عضو تأیید شده است.]

در ضمن عزیزم پارت‌هات خیلی طولانی هستن. استاندارد پارت گذاری باید ۶۰ خط موبایل باشه ولی پارت‌های تو تقریباً بین ۱۰۰ تا صد و بیست خط میشه. لطفاً ویرایششون کن و به پارت‌های بیشتری تقسیمشون کن.

 

[مینِرامینِرا عضو تأیید شده است.]

#19
همونا ✘ همون‌ها ✔
اینجا ✘ این جا ✔
خودتو ✘ خودت رو ✔
اینو ✘ این رو ✔
جوابشو ✘ جوابش رو ✔
اونجا ✘ اون جا ✔
بالاخره ✘ بالأخره ✔
همینو ✘ همین رو ✔

 

[زهرا سلطانزاده]

متاسفانه این‌ اشکالات مال غلط گیره کبیوردمه، بازم خسته نباشی قربونت برم

 

[مینِرامینِرا عضو تأیید شده است.]

#20
اینو ✘ این رو ✔
اونو ✘ اون رو ✔
اینجاست ✘ این جاست✔
نمی‌رم ✘ نمیرم ✔
بالاخره ✘ بالأخره ✔
هر دویمون ✘ هر دومون ✔

 

[زهرا سلطانزاده]

سلام عزیزم دو پارت جدید

در حال تایپ نوشته در موضوع 'رمان مه، خانه‌ی خاطره‌ها | زهرا سلطان‌زاده'

جمعه ساعت 22:19

ویکتور هنوز ایستاده بود، باد از سمت دریا به موهایش می‌پیچید و بوی نمک در فضای اطراف پخش می‌شد. آفتاب به آرامی از پس ابرها بالا آمده بود، اما هنوز رنگ نور نرم و کم‌جان بود، گویی خورشید هم نمی‌خواست این لحظه‌ی میان روشنایی و سایه را بر هم زند. چشم‌هایش را بست و به صدای موج‌ها گوش داد. هر موج، جمله‌ای ناتمام بود که به ساحل می‌رسید و در میان شن‌ها محو می‌شد. صدای دریا دیگر صدای مرگ نبود، صدای تداوم بود.
نفس عمیقی کشید، هوا در سینه‌اش زنده بود، با طعمی از نمک و بوی چوب نم‌خورده. گام برداشت، از تپه پایین رفت، سنگ‌ریزه‌ها زیر کفش‌هایش صدا دادند، خش‌خشِ آرامی که با صدای باد ترکیب شد. در مسیر، از...

• زهرا سلطانزاده

•