محفل ادبی [ حال خود را به نثر بیان کنید ]

[Diako]

بدبختــی یعنی:
یک عمــر تلاش کنی شــــاه بشی
امـــا بعد بفهمی بی بی دلت دلداده ی ســــربازه

 

[Diako]

زخمی در پهلویـم است
روزگار نمک ـ ـ می پاشــد
و مـن به خــود می پیچـــــم
و همه فــــکر می کنند می رقـــصم.

 

[Diako]

آه کوچه ی مه گرفته
گویی ادامه ات را فراموش کرده ای
شبیه من
که چند سطر آخرم
در خاطرم نیست

 

[Diako]

سـالهــاستــــ
به خــود می گـــویم
اینـــ نیز می گـــذرد
عمــر گذشتــــ و
اینــ و آنــــ نگذشتنــــد
در سینــه تنگـــم انبار گشتــه انـــد
دیگــر نمی دانــم با کــدامینــــ جملـــه
روزهــایم را بگــذرانــم
سرگشتــه و حیرانــــ
غرقـــ در افکـــار خــود
باز می گــویم :
اینـــ نیـــز بگـــذرد

 

[Diako]

ایــن کــه در آن ، جـــا خــوش کـــرده ای ،
دل اســت ..
نــه شـــهـر ِ بـــــازی
تـــــاب ِ بـــــازی نـــــدارد

 

[Diako]

گریــــــه شاید زبان ضعـــف باشد
شاید کودکــانه ، شاید بی غــرور
اما هر وقت گونه هــــایم خیس می شـــود
می فهمــــم نه ضعیفم ، نه کودکم ، بلکه پر از احساســـم

 

[Diako]

گاهی آدم میماند بین بودن یا نبودن
به رفتن که فکر می کنی اتفاقی می افتد
که منصرف می شوی
میخواهی بمانی،
رفتاری می بینی که انگار باید بـــروی
این بلاتکلیفی خودش کلــــی جهنـــــــــــــــم است

 

[Diako]

مرا کجا رها کرده ای ؟
که پیدا نمیشوم ؛
بی تو

 

[Diako]

بی تو
برای تو
از هرکه بود گذشتم
اما تو از خودت نگذشتی...
و من بازهم تنهام

 

[Diako]

انگـار حــرف " ر " اضـافـﮧ اسـت،
بـﮧ هـر کـس مـے گـویـم " בرڪم " ڪטּْ،
" בڪم " مـے ڪنـב