محفل ادبی [ حال خود را به نثر بیان کنید ]

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

امروز یه زنِ کُردم توی یکی از روستاهای نزدیک مرز که نه از انتخابات امریکا خبر دارم، نه از آمار کرونا و دعوای شاخ‌های مجازی .
فقط نگران مادیانِ مریضم هستم و شام شب بچه‌هایم .

#سیمین_کشاورز

​

 

[Lidiya]

گهگاه اتفاقی به تو فکر می کنم...

آنقدر اتفاقی..

که با هر اتفاقی به تو فکر می کنم...

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

من؟
آدمی که گاه هوس پرواز به سرش می‌زند

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

- ‌«ماجرا» را که گفتم، بُغض انباشته تِرکید . گاه کاری که «روایت» کردن ماجرا با آدم می‌‌کند، خود ماجرا نمی‌کند .

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

یهو خَراب می‌شی مثلِ یک ساختمون، مثل یه عمارت که رو لَجن بنا شده باشه . صدایِ خراب‌شدن خودتو می‌شنُفی .

#احمد_محمود

 

[نهنــگنهنــگ عضو تأیید شده است.]

تمامی الفاظ جهان را در اختیار داشتیم و آن نگفتیم که به کار آید ...


-احمد شاملو​

 

[Lidiya]

صندلیت را کنار صندلیم بگذار!
همنشینی با تو یعنی تعطیلی رسمی تمام درد‌ها…

 

[Lidiya]

یک فرصت به من بده که غلط ببوسمت
و تمام طول سال را جریمه ام کن که از روی آن هزار بار تمرین کنم!

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

- آدم‌های مُبتلا به رنجی عمیق وقتی که شاد هستند رنجشان فاش می‌شود؛ طوری به شادی می‌چسبند که انگار از سرِ حسد می‌خواهند بغلش کنند و خفه‌‌اش کنند‌ .

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

- ‏دلم می‌خواهد برای یک بار هم که شده، "نباشم". کسی حضورِ مرا حس نکند . از اینکه همیشه بوده‌ام، خسته‌ام . دلم می‌خواهد روزی کسی با دیدنِ چیزی، یادِ من بیوفتد و با خودش بگوید "چرا نیست؟ چرا رفت؟"