مشاعره | مشاعره با اشعار شاعران |

[مرهم]

تویی که بر سرِ خوبانِ کشوری چون تاج

سِزَد اگر همهٔ دلبران دَهَندَت باج

 

[FarzaneFarzane عضو تأیید شده است.]

جهد کردم که دل به کس ندهم
چه توان کرد با دو دیده باز

زینهار از بلای تیر نظر
که چو رفت از کمان نیاید باز

 

[!!AMINKHAN!!]

ز کدام ره رسیدی ز کدام در گذشتی
که ندیده دیده ناگه به درون دل فتادی

 

[FarzaneFarzane عضو تأیید شده است.]

یک امشبی که در آغو*ش شاهد شکرم
گرم چو عود بر آتش نهند غم نخورم

چو التماس برآمد هلاک باکی نیست
کجاست تیر بلا گو بیا که من سپرم

 

[!!AMINKHAN!!]

مگو چه‌سان گذرد روزگارِ من به غمِ او
کسی که در غمِ یار است روزگار ندارد ...

 

[FarzaneFarzane عضو تأیید شده است.]

دستم نداد قوت رفتن به پیش یار
چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

 

[!!AMINKHAN!!]

من نه آنم که بخود، از تو بگردانم روی
می‌کشم جور تو تا، تاب و توان است مرا

 

[مرهم]

ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی

در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

ای قصه بهشت ز کویت حکایتی

شرح جمال حور ز رویت روایتی

 

[FarzaneFarzane عضو تأیید شده است.]

ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی

در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

ای قصه بهشت ز کویت حکایتی

شرح جمال حور ز رویت روایتی

یار نخواهم که بود بدخو و غمخوار و ترش
چون لحد و گور مغان تنگ و دل افشار و ترش

 

[اراد]

شکستِ شیشۀ دل را مگو صدایی نیست!
که این صدا به قیامت بلند خواهد شد...