به کافه نویسندگان خوش آمدید
با خواندن و نوشتن رشد کنید و به آینده متفاوتی فکر کنید.در کوچه پس کوچه‌های هفت شهر نوشتن با ما باشید
-
-
"دیباچه" تپش قلبم، این‌بار مخوف‌تر گوشم را نوازش کرد. بوی کریهی به مشامم رسید، صورتم را با دست‌هام پوشاندم، ناگهان فریادی بلند شد: -... -
"بنام آفرینش جن و ارواح" عنوان: شب‌های مرگ ژانر: ترسناک، تراژدی اثر: مریم فواضلی(marym) ناظر: @زهرا سلطانزاده خلاصه: درشب‌های طولانی...
-
Gola به موضوع رمان: خزان شامگاه.به قلم شهرزاد قصه‌گو. پاسخ داده‌است.سلام وقت بخیر نویسنده عزیز؛ رمان خزان‌شامگاه رو امروز مطالعه کردم و از خوندن رمانتون بسیار لذت بردم امیدوارم قلمتون به سطح بالاتری...
-
اوژنی تلفنش را برداشت و شماره‌ی ژوزفین را گرفت. دلش نمی‌خواست به او زنگ بزند؛ لیک می‌دانست اگر ژوزفین خودش بیاید و حال ماریوس را ببیند،...
-
گویی خواب با اوژنی قهر کرده بود، نمی‌توانست پلک بر هم بگذارد؛ گویی برای این که بتواند آن‌ها را ببندد بیش از حد سنگین بودند. خاطرات رهایش...
-
اوژنی آگاه نبود که آتش این کج‌خلقی از کجا بر انبار قلبش افتاده. از کی هنگام توضیح مسائل به همسرش به جای مهربان، ملول و بی‌میل بود؟...
-
"وقتی دید زندگی آرام آرام از چشمان ویولت محو می‌شود، قلبش یخ زد. امکان نداشت این اتفاق افتاده باشد! تمام نشانه‌های برخاسته از حواسش دروغ...
-
نور ماه کامل به چهره‌ی خفته ماریوس حالتی روحانی و اثیری بخشیده بود. کوچکترین اثری از آن آشفتگی هنگام بیداری در چهره‌ی تکیده‌اش دیده...
-
با صدای پیامک تلفن همراهش از خواب پرید. کابوس شب گذشته همچنان در ذهنش زنده بود و فریاد می‌کشید. با گیجی تلفنش را از روی میز پاتختی...
-
باد به‌سان گرگینه‌های افسانه‌ای زوزه می‌کشید و به پنجره‌ی اتاق تازیانه می‌زد. در دل شب، چیزی جز سیاهی و ظلمات پدیدار نبود. صدایی می‌آمد...
-
اوژنی ماگ سرامیکی‌اش را پر از قهوه کرد و روی مبل نشست. لپ‌تاپش را گشود و روی پوشه‌ی فیلم‌ها کلیک نمود. دلش می‌خواست فیلم محبوبش را...
-
اوژنی پایش را روی ترمز فشار داد. مانند کسی که گنجشک کوچکی را نوازش می‌کند، دستی به موهای همسرش کشید. - پاشو عزیزم، رسیدیم! چشمان ماریوس...
-
ماریوس کارنین از اتاق ام آر آی بیرون آمد. موهای خورشیدفامش، به درختان بید مجنون می‌مانستند. در چشمان زاغ‌رنگش، ترس و سردرگمی فریاد می‌زد...
-
انگشتان نحیف و سبزه‌اش را چنان در هم قلاب کرده بود که گویی هر لحظه امکان داشت بشکنند. مدام به در اتاق ام آر آی می‌نگریست؛ انگار باز شدن...
-
مقدمه: روزی آسمان به خورشید دل بست. او مهر را در بر گرفت؛ بستری برای درخششش شد؛ ساعت‌ها هم‌کلامش گشت و در یک کلام، قلبش را به او هدیه...
-
-
در حال بارگیری…
-
در حال بارگیری…
-
در حال بارگیری…
