مشاعره | مشاعره با اشعار فردوسی |

[حدیثه خانم]

مکن بد که بینی به فرجام بد
ز بد گردد اندر جهان نام بد

 

[Mansi]

دل روشن من چو برگشت ازوی
سوی تخت شاه جهان کرد روی

که این نامه را دست پیش آورم
ز دفتر به گفتار خویش آورم

 

[seti keuty]

کسی چه داند حال و روزم را خراب کردم همه ی
روزم را درمانم. بودی اما حالا زهر جانم شدی چرا با من حالا؟

 

[Mansi]

از آن چرم کآهنگران پشت پای
بپوشند هنگام زخم درای

همان کاوه آن بر سر نیزه کرد
همان‌گه ز بازار برخاست گَرد

 

[seti keuty]

سکوتم پر از حرف های داغه سکوتم غم فردامه
غمم مرهمه همه ی دردامه و دلم قبرستانِ